Artykuł pokazuje ukrytą ideologię tekstów użytkowych na przykładzie statutów szkolnych, wykorzystując metodę krytyki ideologicznej. Materiałem badawczym są statuty 12 warszawskich szkół podstawowych obowiązujące od grudnia 2017 roku. Przedmiotem analizy jest język statutów oraz charakterystyka retoryczna wybranych dokumentów. Celem – wydobycie obrazu świata, wykreowanego w statutach. Studium opisuje wykorzystanie zbitek skojarzeniowych w statutach do implikowania określonej relacji nadrzędno-podrzędnej nadawcy i odbiorcy. Autorka swoich rozważaniach odnosi się do takich aspektów retorycznych, jak: związek między słownictwem a obrazem świata, wykorzystanie autorytetu władzy, wartościowanie (jawne i ukryte), zależność skuteczności retorycznej tekstu od jego kompozycji i kontekstu umieszczenia w medium cyfrowym. Zwraca także uwagę na niedoceniony potencjał retoryczny tekstów użytkowych.