Znaczenie zaufania i kooperacji w wymiarach lokalnych widziane z perspektywy 25 lat samorządności w Polsce

Dorota Konopka

doi:10.33119/kkessip.2016.4.5

Abstract

The article attempts to examine the progress that has been made in the area of self-government over the last quarter century in Poland. Not only has the chaos in the institutional process in this period affected the overall low level of citizens' trust in democratic institutions, but it also led to absence of effective cooperation between them. The author indicates two methods of both increasing public trust in the institution and increasing effectiveness of cooperation between institutions themselves, i.e. systematic changes in the self-government and glocalization of public trust.

Highlights

25 lat samorządności terytorialnej w III Rzeczpospolitej jest już wystarczająco długim okresem, który uzasadnia postawienie pytania o postęp, jaki się dokonał w tym okresie w sferze samodzielnego współzarządzania swoimi sprawami przez społeczności lokalne i regionalne w Polsce, a także perspektywy rysujące się przed nią w ciągu najbliższych lat
Sowa lokalizm de niuje jako „względną autonomię oraz upodmiotowienie konkretnych społeczności lokalnych w zakresie gospodarczym, społecznym i kulturalnym w ramach szerszego układu społeczno-przestrzennego i politycznego”[3]
Konopka D., Rewitalizacja zaufania do administracji publicznej w Polsce, w: Samorządność w warunkach kryzysu, red

Summary

Introduction

25 lat samorządności terytorialnej w III Rzeczpospolitej jest już wystarczająco długim okresem, który uzasadnia postawienie pytania o postęp, jaki się dokonał w tym okresie w sferze samodzielnego współzarządzania swoimi sprawami przez społeczności lokalne i regionalne w Polsce, a także perspektywy rysujące się przed nią w ciągu najbliższych lat. ZNACZENIE ZAUFANIA I KOOPERACJI W WYMIARACH LOKALNYCH WIDZIANE Z PERSPEKTYWY 25 LAT SAMORZĄDNOŚCI W POLSCE Ten rodzaj kapitału społecznego ma przede wszystkim negatywne konsekwencje dla życia społecznego – umacnia lokalizm i ogranicza dialog, kreując sytuację zamknięcia się jednostki lub grupy w wąskiej i ograniczonej przestrzeni lokalnej oraz nieufności wobec grup spoza lokalnego terytorium.

Results

Conclusion