Abstract
The article presents broad historical context, including socio-economic factors, of the rise and periodic resurgence of the movement for Sicilian independence following the unification of Italy in the 1860s. Furthermore, the involvement of Cosa Nostra in the movement for Sicilian independence in the period beginning with the Allied invasion of Sicily during the Second World War is analysed.
Highlights
Rys historycznyW 1859 r. w Piemoncie, Lombardii i Veneto, północnych regionach włoskich znajdujących się pod panowaniem Cesarstwa Austrii, wybuchła antyaustriacka rewolta, tzw.
W kwietniu 1860 r., w następstwie sukcesów militarnych oddziałów Garibaldiego na Północy oraz wzrostu popularności jego ruchu w innych regionach Półwyspu Apenińskiego, całą Sycylię ogarnęło wrzenie rewolucyjne skierowane przeciwko autorytarnym rządom króla Franciszka II Burbona.
W odpowiedzi na krwawe stłumienie przez oddziały królewskie antyrządowych powstań w Palermo i Messynie, Garibaldi, wraz z 1087 piemonckimi i lombardzkimi ochotnikami, zorganizował ekspedycję wojskową na wyspę w celu obalenia króla[3].
Summary
W 1859 r. w Piemoncie, Lombardii i Veneto, północnych regionach włoskich znajdujących się pod panowaniem Cesarstwa Austrii, wybuchła antyaustriacka rewolta, tzw. W kwietniu 1860 r., w następstwie sukcesów militarnych oddziałów Garibaldiego na Północy oraz wzrostu popularności jego ruchu w innych regionach Półwyspu Apenińskiego, całą Sycylię ogarnęło wrzenie rewolucyjne skierowane przeciwko autorytarnym rządom króla Franciszka II Burbona. W odpowiedzi na krwawe stłumienie przez oddziały królewskie antyrządowych powstań w Palermo i Messynie, Garibaldi, wraz z 1087 piemonckimi i lombardzkimi ochotnikami, zorganizował ekspedycję wojskową na wyspę w celu obalenia króla[3]. Pokonali siły królewskie w bitwie pod Calata mi, a następnie odparli oblężenie Palermo, co skłoniło Franciszka II do wycofania swoich oddziałów z wyspy na kontynent. 14 maja Garibaldi ogłosił się dyktatorem Sycylii, deklarując, że czyni to w imieniu króla Wiktora Emanuela II z dynastii sabaudzkiej, który sprawował już rządy w Królestwie Sardynii obejmującym regiony wyzwolone spod panowania Austrii. Jaki Sycylia wniosła do nowo powstałego państwa były: prawie feudalne stosunki społeczne na terenach wiejskich, zacofane, nieefektywne rolnictwo, w którym dominowały wielkie latyfundia, duża odrębność kulturowa w stosunku do części kontynentalnej Włoch, rosnąca w siłę ma a oraz utrwalone tradycje niepodległościowe, które stanowiły pożywkę dla ożywających cyklicznie w XIX i XX w. tendencji separatystycznych
Sign-in/Register to view highlights & summary Sign-in/Register to access full text options 
Free) 
Talk to us
Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have
Schedule a call
