Ocena skuteczności i bezpieczeństwa stosowania terapii iksazomib–lenalidomid–deksametazon w leczeniu nawrotowego/opornego szpiczaka plazmocytowego wysokiego ryzyka cytogenetycznego — wyniki badania obserwacyjnego Polskiej Grupy Szpiczakowej

Abstract

Przezycie pacjentow ze szpiczakiem plazmocytowym (MM) istotnie sie poprawilo w ostatnich latach dzieki wprowadzeniu nowych lekow, takich jak inhibitory proteasomu (PI) czy leki immunomodulujące (ImiD). Nadal jednak jest to choroba nieuleczalna, a przebieg kliniczny — bardzo roznorodny. Grupą chorych o szczegolnie niekorzystnym rokowaniu są pacjenci z opornym/nawrotowym MM (RRMM), u ktorych są obecne zdefiniowane niekorzystne zaburzenia cytogenetyczne — del(17p), t(4;14), t(14;16). Spośrod nowych obecnie stosowanych terapii duze nadzieje budzi trojlekowy schemat iksazomib–lenalidomid–deksametazon (IRd). W pracy dokonano analizy przypadkow chorych z rozpoznaniem RRMM o wysokim ryzyku cytogenetycznym, u ktorych w leczeniu zastosowano schemat chemioterapii IRd. Dodano rowniez opis przypadku o agresywnym przebiegu klinicznym, bez znanych danych cytogenetycznych. Dane zebrano z czterech ośrodkow w Polsce w ramach obserwacyjnego badania Polskiej Grupy Szpiczakowej. Wyniki wstepnej obserwacji wskazują na wysoką skutecznośc oraz korzystny profil bezpieczenstwa terapii IRd u chorych z RRMM wysokiego ryzyka.