Abstract
شتر یکی از دامهای بسیار مهم در مناطق خشک و بیابانی میباشد و با توجه به تغییرات اقلیمی، به عنوان حیوان مطلوب برای این مناطق مستلزم نگاه علمی دقیقتری است. مطالعات اندکی در رابطه با تنوع و خصوصیات ژنتیکی آن در مقایسه با سایر گونههای دامی صورت گرفته است. شناخت خصوصیات ژنتیکی میتواند در تعیین استراتژیهای حفظ تنوع ژنتیکی و اصلاح نژاد کمک کند. به منظور بررسی ساختار جمعیتی و تنوع ژنتیکی موجود در بین و درون گونههای مختلف شتر میتوان از نشانگرهای موجود بر روی DNA میتوکندری استفاده نمود. هدف این مطالعه مقایسه تنوع ژنتیکی با استفاده از توالی سیتوکروم b میتوکندری شتر تک کوهانه ترکمن با شترهای تککوهانه، دوکوهانه و گونههای شتر بدون کوهان بود. برای این منظور توالی کامل سیتوکروم b به طول 1140 جفت باز در شتر ترکمن با استفاده از روش توالییابی کل ژنوم بدست آمد و با توالی سیتوکروم b در 42 نفر شتر تککوهانه، 31 نفر شتر دوکوهانه وحشی، 121 نفر شتر دوکوهانه اهلی، شترهای بدون کوهان وحشی شامل 31 راس گواناکو (Lama guanicoe) و 6 راس ویکونا-ویکونا (vicugna vicugna) و شترهای بدون کوهان اهلی شامل 6 راس لاما گلاما (Lama glama) و 5 راس آلپاکا (Lama pacos) مورد مقایسه قرار گرفتند. شترهای تککوهانه ایرانی با شترهای دوکوهانه وحشی دارای ارتباط ژنتیکی داشتند، به طوری که ماده شترهای دوکوهانه وحشی با شترهای نر تککوهانه آمیزش داده شدهاند. به نظر میرسد که شترهای تککوهانه دارای مادران دوکوهانه وحشی در شجره خود، به طور کامل از کشور ایران میباشند.
Published Version
Talk to us
Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have