Abstract
Yüzyıllardır çok dilli ve çok kültürlü bir yapıya sahip olan İran topraklarında günümüzde farklı tipolojilere sahip diller konuşulmaktadır. Türkçenin batı kolunu oluşturan Oğuz dilleri ülkenin büyük bir bölümüne yayılmıştır. Günümüzde, Farsça dışındaki diğer tüm diller gibi Türk dilleri de, azınlık dil konumundadır. Bu çalışma, Razavi Horasan, Kuzey Horasan ve Güney Horasan eyaletlerini içine alan Horasan Bölgesinde yaşayan Türklerin günlük dil pratiklerine yoğunlaşmaktadır. Çalışmanın odak noktasında, gençlerin inşa ettikleri bireysel dil politikalarında dil müdahelecilerinin rolü yer almaktadır. Bu araştırmada, üniversitede okuyan gençlerle yapılan mülakatlardan elde edilen veriler kullanılmıştır. İlk bulgular, gençlerin bireysel dil politikalarının şekillenmesinde aile bireylerinin, öğretmenlerin, akranlarla ve etnik üyelerle iletişimin önemli rolü olduğunu göstermektedir. Bu dil müdahelecilerinin işlevleri Türk gruplarına göre farklılık göstermektedir. Azerbaycan Türklerine mensup gençlerin akranlarıyla olan iletişimlerinde akranlar D1’i koruma yönünde tutum sergilerken Horasan Türklerinde akranlar etnik dillerine karşı daha olumsuz düşüncelere sahip oldukları olabilmektedir. Öğretmenlerin resmi dil Farsçaya olan pozitif tutumları ise genellikle azınlık grubunun bir parçası olan gençlerin çoğunluğu arasında olumsuz duygular uyandırmaktadır.
Published Version
Talk to us
Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have
Schedule a call