Autografie współczesne

Abstract

Nawiązując do propozycji Jacques’a Derridy, H. Portera Abbotta i Jeanne Perreault, autor przedstawia autografię jako kategorię transgatunkową i transmedialną, obejmującą wszelkie manifestacje tekstowe osobowego „ja” autorskiego, traktowane przy tym raczej jako akt niż jako dzieło. Obok wypowiedzi referencjalnych (autobiografii, autoportretów, wspomnień, esejów) obejmuje ona teksty fikcjonalne (powieści, dramaty, wiersze itp.); obok wypowiedzi pojedynczych – ich zespoły, które odsyłają do postaci autora lub składają się na jego wizerunek; obok tekstów jako całości – ich poszczególne elementy; obok wypowiedzi literackich – autoprezentacje fotograficzne, filmowe, teatralne, plastyczne. Ich wspólną cechą jest kierowanie uwagi odbiorców nie tylko na dzieło, lecz także na osobę twórcy, dążenie do opatrzenia kreowanej rzeczywistości autorskim znakiem autentyczności. Stanowią próbę przekształcania zmediatyzowanej komunikacji poprzez sztukę w żywy dyskurs, postulują powrót od wytworu do autografu – czegoś, co wciąż nosi ślad ludzkiej ręki.