Abstract

آغاز دور جدید تحریم‌های سازمان ملل علیه ایران (17دی 1390)، تا بیانیه لوزان (13 فروردین 1394)، در بردارنده‌ی تحولات سیاسی (تغییر در دولت و رویکرد تعاملی در سیاست خارجه) بوده که بر انتظارات تورمی تاثیرگذار هستند. بر اساس تجارب و مطالعات جهانی، نرخ بازاری ارز (دلار)، شاخص قیمت بورس و شاخص بهای مصرف کننده (CPI)، همگی به صورت ماهانه، به عنوان تقریب‌های انتظارات تورمی در نظر گرفته می‌شوند. در این تحقیق در چارچوب اقتصاد تعارضی، بر اساس الگوی انتظارات تعارضی دریزنر (a1999) که مبتنی بر نظریه‌ی بازی‌های پویاست، تابع امتیاز برنامه ریز اقتصادی استخراج، سپس مبتنی بر هدفِ کاهش انتظارات تورمی برای اقتصاد ایران تصریح شد. سه الگوی رگرسیونی به صورت جداگانه بر اساس الگوی میانگین متحرک خود توضیح کننده‌ی همجمع توضیحی (ARIMAX) و رگرسیون‌های غلتان برآورد شد. نتایج تحقیق گویای آن است که انتظارات تورمی با یک وقفه و نقدینگی، تاثیر مثبت در افزایش انتظارات تورمی داشته است. تحولات سیاسی شامل تغییرات در دولت و راهبرد مذاکرات هر کدام با وقفه‌های زمانی مختلف، بر کاهش انتظارات تورمی تاثیرگذار بوده‌اند. اما طولانی شدن روند مذاکرات، تغییرات نامشخصی بر انتظارات تورمی خواهد داشت.

Full Text
Published version (Free)

Talk to us

Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have

Schedule a call