Abstract
پارکهای محلهای در ارتباط بین مردم با طبیعت نقش مهمی را ایفا می‌کنند. در واقع فضای سبز مهمترین انگیزه برای حضور و تفریح در پارک می‌باشد. به منظور ارتقای کیفیت فضای سبز پارکهای محلهای و افزایش مشارکت مردمی، طراحی منظر پارک در ارتباط با ترجیحات مردم و ادراک آنها از منظر مطلوب ضروری به نظر می‌رسد، در حالی که در این زمینه کاستی‌هایی وجود دارد. از این رو هدف پژوهش حاضر بررسی پسندهای بصری مردم در راستای طراحی مطلوب پوشش گیاهی می‌باشد. پژوهش حاضر قصد دارد این پسندها را در زمینه ترکیب فضایی پوشش گیاهی بر اساس شاخصه مهم و تاثیر گذار مقیاس بصری مورد مطالعه قرار دهد. در این بررسی عوامل زمینه‌ای سن، جنسیت و تفاوت سطح اجتماعی- اقتصادی در نظر گرفته شد. روش پژوهش حاضر ترکیب روش کیفی و کمی می‌باشد؛ ابتدا با مطالعه منابع و مشاهده میدانی ترکیب فضایی گیاهان در ایجاد انواع مقیاس بصری مورد شناسایی قرار گرفت سپس برای روش علی-مقایسه‌ای داده‌ها مبتنی بر پیمایش جمع‌آوری شدند. با نمونه‌گیری تصادفی، 363 نفر از مراجعه‌کنندگان به پارکهای محلهای در دو منطقه شهر تهران، مورد پرسش قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از روش آزمون تعقیبی بونفرونی با استفاده از نرم افزار spss انجام شد. نتایج تحلیل داده‌ها بیانگر این مهم است که بین نظرات پاسخ‌دهندگان در زمینه مقیاس بصری مطلوب در گروه‌های مختلف تفاوت کمی قابل مشاهده است. برای همه گروه‌ها مقیاس بصری کاملا بسته و دید کاملا باز مطلوب نیست. مناظر با مقیاس بصری میانه و دید باز در فضای سایبانی مطلوب‌تر می‌باشند. بر اساس یافته‌های پژوهش حاضر الگوی کاشت بر اساس ترکیب گیاهان در لایه های عمقی فضای سبز و در ارتفاعات مختلف پیشنهاد شد. پژوهش حاضر گام‌های نخستین را در برنامه‌ریزی منظر براساس آگاهی از پسندهای عمومی برداشته و این یافته‌ها ارائه کننده راهکارهای عملی برای طراحی کاشت در منظر هستند.
Sign-in/Register to access full text options 
Free) 
Talk to us
Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have
Schedule a call
