Kısıtlı doğal kaynaklar ve bunların bilinçsizce tüketilmesi, son yıllarda hammadde yerine atık malzemenin işlenme oranının artmasına yol açmış ve endüstriyel ortamı daha rekabetçi hale getirerek, Tedarik Zinciri Yönetiminin (TZY) dinamiklerini değiştirmiştir. Kullanım ömrü sonu ürün sayısının artması ve bunlarla ilgili çevresel kaygılar, aynı zamanda müşteri baskılarına cevap verebilmek adına lojistiğin tersine çevrilmesine büyük özen gösterilerek Kapalı Döngü Tedarik Zinciri (KDTZ) tasarımı ve optimizasyonu üzerine ilgi artmıştır. KDTZ, geniş bir literatüre sahiptir ve bu çerçevede tedarik zinciri maliyetlerini optimize etmek için pek çok model geliştirilmiştir. Literatürün çoğu tekil tedarik zinciri ile ilgilidir ve mevcut rakip tedarik zincirlerini görmezden gelir. Ancak, günümüzün rekabetçi pazarlarında, tedarik zincirleri birkaç rekabetçi şirket tarafından birbirine entegre şeklinde oluşturulmakta ve daha fazla pazar payı elde etmek için birlikte rekabet ederek çalışmaktadır. Böyle bir ortamda, tedarik zincirleri içinde ve arasında farklı rekabet biçimleri vardır. Bu bağlamda, makale ürün geri kazanımı için bir takım teşviklerle kullanılmış ürünleri iade etme isteğini artırarak sürdürülebilir tüketimi iyileştirmeye çalışan iki üretici, bir toplama&geri dönüşüm merkezi ve müşterilerden oluşan çok seviyeli rekabetçi KDTZ yönetiminde dağıtım ağlarının tasarımı ve optimizasyonu problemini ele almaktadır. KDTZ yönetiminde farklı amaçlara sahip karar vericiler için uzlaşık çözüme ulaşmak için dört farklı Etkileşimli Bulanık Programlama (EBP) yaklaşımı kullanılmış ve sonuçlar analiz edilmiştir.