Abu Hanifa Research Articles

THE DOCTRINE OF MATURIDIYYA IS THE TRUE WAY AND PURE SECT

The article briefly discusses Imam Maturidi and the teachings of Maturidi, the belonging of the Maturidis to the Ahl as-Sunnah wa’l-Jama’ah, their adherence to Abu Hanifa in their usul (roots) and furu’ (branches) and the fact that Maturidi is a moderate doctrine. It emphasizes that the main source of this doctrine is aql (human intellect) and the Qur’anic text (nass). Some specific views of the Maturidis, in particular their approaches to issues such as takfir (accusation of apostasy), qadar (predestination), human verbs are described. The article also highlights one of the most important issues in the science of ‘aqeedah, namely, the views of the Maturidis on the quality of takwin (Creation) and points out the differences with the Ash’arites in this regard.

Difference Between the Legal Provisions in the Hanafi Fiqh Literature on the Issues Related to the State Government and the Abu Hanifa’s Attitude towards Power

Bu makalede, Ebu Hanife’nin devlet idaresine karşı tutum ve davranışlarıyla Hanefî eserlerde devlet yönetimiyle ilgili konularda yer alan hükümler arasında farklılık bulunduğu tezi savunulmaktadır. Ebu Hanife Emevi ve Abbasi dönemlerinde yaşamış ve her iki devlet idaresinin kendisine teklif ettiği görevleri kabul etmemiş, bu nedenle baskı ve işkence görmüş, hapse atılmış hatta bu baskılar onun ölümüne sebebiyet vermiştir. Ebu Hanife’nin bu tutumuyla devlet idaresine karşı muhalif bir konumda yer aldığı, en azından yönetimlerin yanında yer almak istemediği anlaşılmaktadır. Diğer taraftan, Hanefi mezhebinde devlet başkanına önemli yetkiler tanındığı ve birçok hususun onun iznine bağlandığı görülmektedir. İlgili konularda diğer mezheplerin hükümleri dikkate alındığında Hanefiler’in en uç konumda bulunduğu anlaşılmakta, bu durum devlet başkanlarının ısrarlı görev tekliflerini kabul etmeyip işkence gören Ebu Hanife’nin tutumuyla, kanaatimizce, farklılık arz etmektedir. Makalede bu farklılık analiz edilecektir.

Al-Imam al-A'zam Abu Hanifa and His Views in Ottoman Foundation Documents: Example of Macedonia Waqfiyyas

Hz. Peygamber döneminde kurulan vakıf müessesesi, İslâm’ın ilk yıllarından itibaren İslâm toplumunda yaygınlaşmaya başlamıştır. Kur’ân-ı Kerim’de ve Hz. Peygamber’in sünnetinde sıkça geçen sadaka, sadaka-i câriye, salih amel, malını Allah’a satma, birr (iyilik), îsâr (kardeşini kendi nefsine tercih etme), infak, it’âm (yedirmek), sebilullah, cenneti kazanma ve cehennemden korunma gibi hususlar vakıf ruhunu besleyen ana unsurlar olmuştur. Vakıf müessesesi, hicri üçüncü asrın ikinci yarısında hukuki olarak gelişimini tamamlamış ve Endülüs’ten Endonezya’ya kadar Müslümanların yaşadığı tüm İslam coğrafyasında hızla yayılmıştır. Vakıflar özellikle Selçuklu ve Osmanlılarda yaygınlık göstermiştir. Bu yüzden Osmanlı toplumu için “Vakıflar Cenneti” tabiri kullanılmıştır. Vakıfları hukuki açıdan sağlamlaştırmak için vakfiye denilen hukuki vakıf senetleri düzenlenmiştir. Bu çalışma İmâm-ı Âzam ve görüşlerinin Osmanlı dönemi vakfiyelerine nasıl yansıdığı konusunu içermektedir. Konu, Osmanlı döneminde Makedonya coğrafyasında kurulan vakıflara ait olan ve günümüzde Vakıflar Genel Müdürlüğü Arşivinde bulunan vakfiyeler kapsamında ele alınmıştır. Osmanlılar, 1389 yılında I. Kosova Savaşı’nda Haçlı birliklerini yenerek Makedonya topraklarına hâkim olmuştur. Balkanlarda fethettiği diğer yerlerde olduğu gibi burada da vakıf hizmetleri sunmuştur. Bu anlamda Makedonya’nın Üsküp, Debre, Doyran, Eğri Palanka, Gostivar, İştip, Kalkandelen, Koçani, Köprülü, Kratova, Kumanova, Manastır, Ohri, Pirlepe, Tikveş ve Ustrumca gibi şehirlerinde vakıflar kurulmuştur. Bu vakıflar bölgede Türk-İslâm kültürünün yerleşmesi adına da önemli görevler üstlenmiştir. Vakıflar sayesinde Makedonya coğrafyasında camiler, mescitler, mektepler, medreseler, imaretler, hanlar, hamamlar, kervansaraylar, zaviyeler, tekkeler, hastaneler, kütüphaneler, çeşmeler, sebiller, köprüler, türbeler ve İslâm mezarlıkları gibi eserler yapılmıştır. Vakıf müesseselerinin ayakta kalması ve hizmetlerini devam ettirebilmesi için tarlalar, bağlar, bahçeler, arsalar, dükkânlar, araziler ve nakit paralar vakfedilmiştir. Vakıfların hukuki olarak koruma altına alınması için vakfiyeler düzenlenmiştir. Bu vakfiyelerin birçoğu günümüze kadar korunmuştur. Bu vakfiyelerin bir kısmında Hanefi mezhebinin kurucusu İmâm-ı Âzam Ebû Hanîfe’ye ve görüşlerine yer verildiği görülmüştür. Bu zamana kadar Osmanlı dönemi vakfiye belgelerinde İmâm-ı Âzam ve görüşleri üzerinde müstakil herhangi bir bilimsel çalışma yapılmamıştır. Bu nedenle İmam-ı Âzam’ın görüşlerinin Osmanlı vakfiye belgelerine nasıl yansıdığı konusu hep muğlak kalmıştır. Bu çalışmada Vakıflar Genel Müdürlüğü Arşivi’nde bulunan Makedonya vakıflarıyla ilgili 164 vakfiye tek tek incelenmiş ve İmâm-ı Âzam’dan bahseden vakfiyeler üzerinde durulmuştur. Makedonya vakfiyeleri ışığında İmâm-ı Âzam ve görüşlerinin Osmanlı dönemi vakfiyelerine/vakıf belgelerine yansıyan yönlerinin ortaya çıkarılması amaçlanmıştır. Bu anlamda vakıf hizmetlerinde yer alan kişilerin zihin dünyasında nasıl bir İmâm-ı Âzam tasavvuru bulunduğu konusu irdelenmiştir. Vakfiyelerde nasıl bir İmâm-ı Âzam algısı vardır? Vakıf kurucuları onu nasıl isimlendirmiş ve ne şekilde vasıflandırmıştır? Vakfiyelerde İmâm-ı Âzam’a ve görüşlerine neden ve hangi amaçla yer verilmiştir? Onun görüşleri vakfiyelere nasıl yansımıştır? Vakfiyelerde hangi görüşlerine yer verilmiştir? Bunlar hangi formlarla ifade edilmiştir? Onun görüşleriyle amel edilmiş midir? Yoksa amel edilmemiş midir? Amel edilmediyse sebepleri nelerdir? İmâm-ı Âzam’ın görüşlerinin vakfiyelerdeki rücu davalarıyla nasıl bir ilgisi vardır? Onun görüşleri Osmanlı vakıf uygulamalarında nasıl bir önem ve değere sahiptir? Bektaşi tekkeleriyle ilgili vakfiyelerde Bektaşilerin İmâm-ı Âzam’la ilgili tasavvurları nasıldır? Çalışmada bunun gibi sorulara cevap aranmış ve bu gibi hususlar belgeler ışığında aydınlatılmaya çalışılmıştır. Çalışma vakfın tanımı, sıhhati, hukuki geçerliliği, gayrimenkul vakıflar, menkul vakıflar ve para vakıfları başlıkları altında ele alınmıştır. Konu deskriptif ve sistematik açıdan arşiv incelemeleri ve tümevarım yöntemiyle değerlendirilmiştir. Çalışma, spesifik konusu itibariyle alanında yapılan ilk çalışma özelliğine sahiptir. Bu yönüyle özgün değer taşımaktadır.

Ebu Hanife’de Tekfirin Problematik Boyutu

In the 2nd century of the Hijri calendar, when various believer groups emerged, the fact that Abu Hanifa, one of the first representatives of rational religious discourse, spoke about the subject of religious issues, means laying the foundations of the Sunni understanding of theology afterwards. Indeed, Selefîlik, Asaira and Maturidite maintained his views. During his lifetime, he drew attention with his different methodological approach to Islamic issues. The fact that Abu Hanifa is one of the prominent names in the rationale of religion and that he maintains his identity/stance in the face of ideas and opinions that can be evaluated as ‘taassup’ once again appears in the issue of “the takfir of the people of the Qiblah.” At this point, his position should be seen as standing in a rather moderate line as the name that first introduced the principle of “not declaring the people of the Qiblah,” which is a surrounding principle for believers. In the context of the debates on the Iman-Amel relationship, the examination of the issue of ‘takfir’ in the center of the ‘takfir of the people of the Qiblah’ obliges the researchers to evaluate it in a separate position. The main purpose of the article is to reveal the identity of the people of Qibla with reference to Abu Hanifa and to discuss who this refers to while focusing on the subject of “Takfir.”

Abu Hanifa's (d. 150/767) Understanding of Science, Classification of Science and View of Hadith Science

Hicrî birinci ve ikinci asır âlimlerinin ilim anlayışları ve ilimlerin birbiri ile irtibatları konularındaki görüşleri, onların metotlarını anlamak bakımından son derece önemlidir. Bu çalışmada ikinci asrın en önemli âlimlerinden İmâm A'zâm Ebû Hanîfe'nin ilim anlayışı ve ilimlere bakışı ortaya konacaktır. Ebû Hanîfe hakkında, kurucularından olması bakımından özellikle kelâm ve fıkıh alanında çok fazla çalışma bulunmasına rağmen, bunlar içerisinde özel olarak onun ilim anlayışını ortaya koyanlar azdır. Burada onun ilme bakışı, ilimleri sınıflandırması ve bu çerçevede hadisler karşısındaki tutumu, kendisine nispet edilen eserleri çerçevesinde ortaya çıkarılacaktır. Ebû Hanîfe'nin dinî delilleri Kitap, sünnet ve sahâbe icması olarak sıralaması, onun "anlamaya" verdiği özel önemi göstermektedir. Onun bu yöntemine etki eden en önemli husus ise, ilim anlayışı ve ilmî bakış açısıdır, denilebilir. Neticede onun ilimlere bir bütün olarak baktığı, onları "fıkıh" başlığı altında topladığı ve önceliği itikâdî konulara verdiği neticesine varılmıştır. Ayrıca onun, ilimlerin tasnifi konusunda sadece dinî ilimleri genel olarak bir sınıflandırma tabi tuttuğu, bugün anlaşılan manada bir tasnif yapmadığı sonucuna ulaşılmıştır.

A Scientific and Research Review of the Principles of Imām Abu Hanifa and Imām Al-Bukhārī in Receiving and Accepting Hadith

The Islamic Ummah is united that Imam A‘zam Abu Hanifah Nu‘man ibn Thabit (R.A) is one of the four followed imams. Among those issues upon which all of the people of knowledge from both the early and latter times are agreed is that these four jurists, and their likes from among the mujtahid imams whose followers have gradually died out, only derived fiqh issues (masa’il) and Shari‘ah rulings from the book of Allah Most High and the Sunnah of His Prophet (Allah bless him and grant him peace), and that which these two sources indicate towards such as consensus (ijma‘) and legal analogy (al-qiyas al-shar‘i) etc. However, in spite of all of this, we see some people speaking ill regarding the imam of the fuqaha and mujtahids Imam Abu Hanifah Nu‘man, the great tabi‘i (R.A). They falsely and lyingly say, “Surely, he had no knowledge of the pure Sunnah and the hadiths of the Noble Prophet (Allah bless him and grant him peace) and, even if he did, then it was very little. And not only this, also they are still remain on a position like they say “There is no Mhadith, but only the Imam Bukhari (R.A), now here we try to get a factual Review of the Hadith receiving principles among Imam Abu Hanifah(r.a) and Al-Bukhari(r.a) that may getaway so many misconception regarding these two great imams.

E-3 Glimpses of Economic Thought of Muhammad bin Al-Hasan Al-Shaibani: An introductory study

Noman ibn Saabit (R.A) known as Imam abu hanifa is the great scholar and the founder of hanafi school of jurists. One of his greatest students is Muhammad ibn ul hasaan alshaybani along with Imam abu yousaf R.A. Apart from his impact in other aspects of Islamic jurisprudence, he is pioneer of Islamic international law and have great contribution in the field of Islamic commercial law. In this paper, brief introduction and his academic history along with his scholarly contribution to ummah is discussed. Glimpses of important thoughts of imam Muhammad al shaybani R.A related to economics is also envisaged. It is observed that the economics thoughts of Imam R.A will have a great impact on the modern day economics practices if appropriately implemented.

The course ring of abu hanifa and the contribution of his unfamous students in formation and spread of the hanafi thought

Hanefi mezhebinin teşekkülünde kurucu İmam Ebû Hanîfe’nin fıkıh düşüncesi ve metodu çok önemli olmakla birlikte ilk kuşak öğrencilerinin de çalışmaları önemli bir rol oynamaktadır. Ebû Hanîfe, hocasının ders metodunu geliştirerek ders halkasını bir akademi gibi çalıştırmış, bununla yetinmeyerek derslerde öğrencileriyle birlikte ulaştıkları sonuçları tedvin ettirmiştir. O, kendi zamanının alışılagelmiş ders işleme metodunun dışına çıkarak, öğrencilerinin düşüncelerine değer vermiş, onların kendilerini ifade etmelerine fırsat tanımıştır. Ebû Hanîfe’nin meşhur dört öğrencisi Züfer b. Hüzeyl (ö. 158/775), Ebû Yusuf Ya‘kûb b. İbrahim (ö. 182/798), Muhammed b. el-Hasan eş-Şeybânî (ö. 189/805) ve Hasan b. Ziyâd (ö. 204/819) Hanefi mezhebinin teşekkülünde çok önemli katkılar sunmuşlardır. Bununla birlikte meşhur olmayan ve sayıca çok daha fazla olan öğrencilerin mezhebin teşekkülünde, Ebû Hanîfe’nin metot ve fıkhî düşüncesinin özellikle uzak bölgelere yayılmasında çok önemli çabaları bulunmaktadır. Özellikle Ebû Hanîfe’nin Horasan ve Mâverâünnehir’de tanınmasını bu öğrencileri sağlamıştır. Bu öğrenciler, Belh, Merv, Semerkant, Buhara, Nîsâbûr, gibi şehirlerde ders halkaları teşekkül ettirerek Ebû Hanîfe’nin fıkhî ve kelamî görüşlerini bu ders halkalarında işlemişlerdir. Ayrıca bu öğrenciler gittikleri yerlerde Cehmiyye gibi oluşumlarla mücadele etmişlerdir. Bunun yanında çeşitli eserler telif ederek literatüre katkıda bulunmuşlardır. Bu öğrencilerden bazıları içtihat seviyesine ulaşmış, müftâ bih görüşün belirlenmesinde onların içtihatlarına da başvurulmuştur. Bunun yanında kadılık görevi üstlenerek mezhebin kurumsallaşmasına katkıda bulunmuşlardır.

Güncel Fıkhi Meselelerin Tarihi İzdüşümü (Kefevi’nin el-Ketaib’i Çerçevesinde)

Müslümanlar, inanç temelli ortaya koydukları ve maddi manevi üstün başarılarıyla asırlar boyu devam ettirdikleri güçlü bir medeniyet inşa etmişlerdir. Bu başarıda farklı din, dil ve kültürden oluşan toplumların huzur içerisinde hayatlarını devam ettirmelerini sağlayan hukuki ilkeler ve uygulamalarının büyük önemi vardır. İşte Osmanlı’nın yükselme devri âlimlerinden Mahmut b. Süleyman el-Kefevi’nin, Hanefi İslam Hukukçularının biyografilerini konu edinen “Ketâibu A’lâmi’l-Ahyâr min Fukahâi Mezhebi’n-Nu’mâni’l-Muhtâr” isimli eseri bu konuda bize ışık tutmaktadır. Eser aynı zamanda bize, bu hukukçuların kendi dönemlerindeki hukuki meseleler ve bu meselelere verdikleri fetvalar yoluyla çözüm önerileri hakkında fikir vermektedir. Biz bu çalışmada Hanefi Mezhebinin kurucu imamı Ebu Hanife’den, müellifin kendi dönemine kadar farklı bir yöntemle sınıflandırılan hukukçulardan XII. ve XIII. asır hukukçularının kendi dönemlerindeki verdikleri fetvalardan örnekler vereceğiz. Söz konusu asırlar Hanefi İslam hukukunun kurucu görüşlerinin (teori), çokça fetvalarla (pratik) oluşturulan fetava ve vakıat eserleri vasıtasıyla güçlü hukukçular eliyle yoğun olarak üretildiği dönemdir. Fetvalar; ibadet, muamelat, aile hukuku, ceza hukuku ve sosyal/beşeri münasebetler/adab-ı muaşeret başlıklarında gruplandırılmıştır. Verilen örnek fetvalar, günümüz ile geçmiş arasında meselelere bakış ve çözüm önerileri noktasında kıyas yapma imkânı verecektir.

Analyzing Urban Attraction Nodes by using GIS and Space Syntax (case study-Al-Adhamiya)

For the redevelopment of urban form and structure for any city, we should search for agent’s movement attraction places to identify their predilection to these places that can be called urban attraction nodes, these nodes has the most important and effective role in rearranging the urban structure and how to invest it in the right direction, by using spatial analysis methods (i.e. space syntax and geographic information system (GIS) tools) we can identify these attraction nodes and use them in the urban structure redevelopment process. As a case study, Al-Adhamiya urban structure is analyzed using these methods. From the analysis steps we can conclude that (Antar bin shaddad square (no.1), The Royal Cemetery (no.2), Abu Hanifa mosque (no.4), Corniche (no.7), Al delal square (no.9)) are the most significant features which are considered as important attraction nodes, so these features aid to organize the urban structure of Al-Adhamiya district, and the streets that lead to these attraction nodes are the most important participants in the reforming process of these attraction nodes.

Teacher's Civil Liability for Administering Corporal Punishment to Pupils in Islamic Jurisprudence: A Comparative Study with the Kuwaiti Penal Code

his study aims to address the issue of corporal punishment administered by teachers to pupils with respect to civil liability regarding the occurrence of damages caused by the punishment. The study delves into the statements of the jurists regarding the corporal discipline carried out by teachers and attempts to identify the correct position. The study also mentions the conditions for civil liability, as well as the disciplinary controls put in place by the Kuwaiti penal code. The researcher concludes that teachers who discipline their students are liable for all damages, even if the punishment is mild and not typically one that causes injury. This view of Abu Hanifa and al-Shafi'I in a Kuwaiti penal code ruling on this issue is mostly compatible with Islamic jurisprudence. The researcher recommends that teachers be carefully selected through personal interviews and that their performance should be continuously monitored. The paper encourages corporal discipline under administrative, psychological and educational supervision and with adherence to Islamic disciplinary controls.

The Culture of Fiqh in Amasya the District of Ottoman Princes

Kültür; başka bir anlamıyla okumak, anlamak, görebilmek, görebildiğinden hüküm çıkarmak, aklı ve zekâyı terbiye ve tedip etmek demektir. Kültür, kapsamı itibariyle bütün milletlerin umumi olarak kültürünün ele alındığı genel kültür; sadece bir milletin, bir devletin veya bir memleketin kültürünün ele alındığı özel kültür olmak üzere iki kısma ayrılır. Her milletin kendine özgü birtakım kültürü vardır. Amasya şehrinin de kurulduğu günden bugüne sayısız kültüre ev sahipliği yapmış olduğu gerçeğinden hareketle kendine has bir kültürünün oluştuğu tartışılmaz bir gerçektir. Bu kültür ikliminde ismi duyulan veya duyulmayan, meşhur olan veya olmayan dalında mütehassıs pek çok bilim adamı, mucit, tabip, tarihçi, coğrafyacı ve şair yetişmiştir. İslamiyet’in kabulünden sonra ise İslam medeniyetinin şemsiyesi altında diğer kültürlerinin yanında belli bir fıkıh kültürünün de oluştuğu, Amasya’da yetişen pek çok âlim, fakih, din adamı ve onların bıraktığı kıymetli teliflerden anlaşılmaktadır. Araştırmamız başta fetvalar ve mevizeler olmak üzere şehzadeler sancağı Amasya şehri hakkında yazılan eserler bağlamında Amasya’da mevcut fıkıh kültürünü ele almakta, böylelikle bu zenginliği gün yüzüne çıkarma amacı gütmektedir.

AKAR-AKAR SOSIOLOGIS PEMIKIRAN HUKUM ISLAM ABU HANIFAH

Abu Hanifah as one of the grand fuqaha who is believed to think in the world at the time, now even for an unlimited time is interesting to read. His thoughts are tinkering with the rational logic of Muslim thinkers after competing to find out the basic laws that affect his mindset. Abu Hanifa was the only fiqh scholar who put forward his mind on a problem that was not found in the Qur'an or hadith seen by the Prophet Muhammad. If explored further, it will be known factors that influence the mindset, as well as what is taken into account are social factors. Social factors in this paper such as community factors when Abu Hanifah lived, intellectual factors, professional factors, political dynamics that occur and others. This commentary is important so that the next generation of Muslims knows about the establishment of Islamic law not only having one dimension, but many dimensions that influence it. Abu Hanifah from several existing literature. From this normative study, conclusions from sociological roots that debate the law of Abu Hanifah are needed by several factors, namely geographical-sociological factors, intellectual factors, professional factors, political factors and renewed personal support.

Message of the special issue in the public agency The sign of Faqih Zayn al - Din bin Najim Hanafi Study and investigation

هذا البحث دراسة وتحقيق لموضوع مهم في فقه ابي حنيفة وهي مسألة الوكالة وقد قسمتها الى قسمين قسم دراسي اشتمل على تعريف بالمؤلف وجهوده العلمية ، وكيفية تحقيقه للنص ، وقسم تحقيقي عملت فيه على ضبط الرسالة والتعليق على وفق أصول التحقيق العلمي.

初期アブー・ハニーファ美徳伝の編纂期における言い伝えの選別基準について( 宗教と倫理)

初期アブー・ハニーファ美徳伝の編纂期における言い伝えの選別基準について( 宗教と倫理)

ARABIC –THE NARRATORS OF THULATHIYAT IN THE THIRD CENTURY FROM THE COMPANIONS OF IMAM ABU HANIFA

Chain of the narrators (Sanad) has a fundamental status in Islam. The dearth of Sanad can encourage anyone to manipulate hadith in their own context. In this regard, hadith scholars travelled long and tiring journeys from the North to the West in order to minimize the number of narrators. Because as a fact the less the number of narrators will be, the less there will be a chance of manipulation. Numerous books were compiled in the third century amongst them those hadith narrated by the three narrators between the Holy Prophet Peace be upon Him and the compiler were least in numbers and more authentic, which is called Thulathiyat. This study is based on the collection of the narrators who are not only the narrators of Thulathiyat but the students of Imam Abu Hanifa as well and other aspect of the paper is to highlight their tremendous efforts and contributions to ensure the authenticity of hadith for the up-coming Ummah. So that the feelings of realization and self-actualization is ignited in the Ummah about the tedious efforts of Imam Abu Hanifa and his learned students.

جرح وتعدیل الرواة بالشعر وضرب المثل دراسة تطبیقیة

يتناول البحث رصدا لظاهرة الشعر وضرب المثل في کتب الجرح والتعديل الناحية التوظيفية في جانب مهم؛ التعبير عن جرح وتعديل الرواة بهذين الطريقين, خلال جمع نماذج تطبيقية لهذه الأشعار والأمثال, وجمع لما اشتملت عليه ألفاظ الجرح والتعديل الواردة, مع تطبيقات في الحکم على الرواة لمعرفة موافقة منهج العالم المحدث نفسه في جرح وتعديل الراوي بالشعر وضرب المثل وغيره, مع مقارنة هذه التطبيقات بمنهج العالم مع غيره العلماء, خلال مقدمة وتمهيد ومبحثين. حيث عرض التمهيد للأغراض العامة لعلماء الجرح والتعديل في إيرادهم للشعر والأمثال. أما المبحث الأول: فعرض لجرح وتعديل الرواة بالشعر, وأورد أربعة نماذج تطبيقية وهي: جرح شهر بن حوشب وعبدالملک بن مروان, جرح أبي حنيفة ومقارنته بالشافعي, والتعديل الصريح لحماد بن زيد, وتجريح عمرو بن عبيد. وضح خلالها أن استخدام الشعر کان قليلا, بالإضافة إلى أنه کان للاستئناس ولم يکن أصيلا في باب جرح وتعديل الرواة, بل يوردونه بحسب موضوع الأبيات الشعرية بصفة عامة. أما المبحث الثاني: الجرح والتعديل بضرب المثل, تم عرضه خلال مطلبين: الأول: تعديل الرواة بضرب المثل, وعرض للأمثال الآتية: حية الوادي، وکبش نطاح للدلالة على المرتبة الأولى والأعلى في التعديل. وسداد عيش للدلالة على المرتبة الثالثة مراتب التعديل. أما المطلب الثاني: جرح الرواة بضرب المثل, وعرض للأمثال الآتية: حاطب ليل, ليس الجمال التي تحمل المحامل أو ليس جمالات المحامل, ليس إبل القباب أو من أهل القباب, وکلاهما وتمرا. وکلها المرتبة السادسة التجريح. وحمالة الحطب للدلالة على الدرجة الرابعة أيضا. وتکبيرة حارس، وهو عصا موسى تلقف ما يأفکون للدلالة على الدرجة الثالثة. ثم يزيد في الرقم، وعلى يدي للدلالة على المرتبة الثانية مراتب التجريح. وعرض البحث لنماذج تطبيقية لمن عدل أو جرح الرواة, مع تحليل لما أطلق عليه شعر أو مثل, خلال منهج استقرائي تحليلي نقدي مقارن، لوضع اللفظة في مکانها درجات الجرح أو التعديل. Abstract This research deals with the phenomenon of poetry and proverbs in Al-Jarh Wa Al-Ta'dil (Criticism and Praise) books, in terms of function. This concerns a key aspect; that is manifesting the criticism and praise of narrators in such two ways through collecting applied examples of this poetry and these proverbs, as well as the words of criticism and praise, along with applications to judging narrators to explore the conformity of the Hadith scholar to criticising and praising the narrator, using poetry and proverbs, while comparing these applications to those of other scholars. The research includes an abstract, introduction and two sections. The introduction discusses the general purposes of criticism and praise scholars, in respect with poetry and proverbs. The first section scrutinises criticising and praising the narrators with poetry, according to four applied examples. These are the criticism of Shahr bin Houshab; Abdel Malik bin Marawan; criticism of Abu Hanifa and his comparison with Al Shafie; and plain praise of Hammad bin Zaid and criticism of Amr bin Obaid. Clearly, and based on the aforementioned examples, poetry was restrictedly used, for familiarity, more often than not, without being essential in the criticism and praise of narrators. It was cited according to the subject matter of the poetry lines in general. Regarding the second section: Criticism and Praise through proverbs, it is dealt with via two themes. The first of these is about praising narrators by proverbs, exemplifying the following proverbs: Hayat Al Wadi (Wadi Racer) and Kabsh Natah (butting ram) to indicate the first and highest rank of praise, while Sedad min Aeish (sufficient) comes in the third place for praise. The second theme has to do with criticising narrators by proverbs according to the following examples: Hateb Lail (of confused speech); Lais min Al Gemal alati Tahmel Al Mahamel or Lais min Gemalat Al Mahamel – Lais min Gemazat Al Mahamel (weak); Lais min Ebel Al Qebab or min Ahl Al Qebab (unsatisfactory); and Kelahoma wa Tamran (unpersuasive). All these are ranked the sixth in criticism. Also, Hamalat Al Hatab (relations corrupter through backbiting) to indicate the fourth rank. Takbira min Hares (of contradictory intentions and appearances) and Huwa Asa Mousa Talqaf ma Yafikon (liar and mannered) come in the third rank. Then, the rank increases, where Ala Yadai Adl (about to be worn out) comes in the second rank of criticism. The research quoted applied examples of praised or criticised narrators, along with an analysis of relevant poetry or proverbs through a comparative critical extrapolative methodology. This aims to place each and every term in its due place, in terms of the degrees of criticism or praise.

Дәстүрлі ислам және ханафи мазһабының негіздері

It was more than ten years that  Kazakhstan has existed as sovereign and independent country. During these years the deep and fundamental changes were taken place in all branches of our society. Kazakhstan has become as a thoroughly developed country and showed its aptitude of  being in a competition on the international level. The works of spiritual heritage which had gone to the bottom of the history were reconstructed and met its worthy inheritors. Though there not few problems taken place in the society. It is  known from the facts that the present religious situations are as complex as many-sided in Kazakhstan. Kazakhstanesemuslims are the mazhab holders of Abu Hanifa in Islam studyings. But this direction is more tolerantly, satisfied and it is also the trend that agreed with the local rules of  traditions and customs, habits, traditional standards. It is one of the research works devoted to analysis of the native religion as considered the religious-philosophical foundations of  Islam’s Hanafi mazhab. The research work is showed the necessary traditional positions from the point of philosophy for the sake of spiritual reason of Kazakh people what was developed from the necessity of our society and it was considered as the actual new theme.

رأي أبي حنيفة في وجود والي الزواج

This paper discusses about the position of guardian in marriage. A marriage certainly has the goal to establish a harmonious family which in the language of religion called by sakinah, mawadah and rahmah. In order to realize the noble purpose of marriage, the majority of scholars consider it important for the guardianship in a marriage as one of the form to preserve the rights of women who are under guardianship. Although most of scholars argued that the guardian as pillars of marriage as adopted in Indonesia by existing any legislation, however there is one who different from the other scholars, he is Imam Abu Hanifah. According to him, the guardian is not included pillars of a marriage. The arguments is used by Abu Hanifa is analogy (qiyas) that mature girl is actually same as the widow. A woman who has grown up in this case as one who would marry is a person of the most understanding of himself. Imam Abu Hanifa’s frameworks more reasonable caused by the social conditions surrounding that metropolitan. Thus, the socio-civic of someone will affect the thinking constructs. Keywords : Guardian, Imam Abu Hanifah, Social-Civic.

Ханафи мазһабы: тарихы және діни ілімі

It was more than ten years that Kazakhstan has existed as sovereign and independent country. During these years the deep and fundamental changes were taken place in all branches of our society. Kazakhstan has become as a thoroughly developed country and showed its aptitude of being in a competition on the international level. The works of spiritual heritage which had gone to the bottom of the history were reconstructed and met its worthy inheritors. It is known from the facts that the present religious situations are as complex as many-sided in Kazakhstan. Kazakhstanese muslims are the mazhab holders of Abu Hanifa in Islam studyings. But this direction is more tolerantly, satisfied and it is also the trend that agreed with the local rules of traditions and customs. It is one of the research works devoted to analysis of the native religion as considered the religious-philosophical foundations of Islam’s Hanafi mazhab. The research work is showed the necessary traditional positions from the point of philosophy for the sake of spiritual reason of Kazakh people what was developed from the necessity of our society and it was considered as the actual new theme.