International conference “Spaces for change in law, language, literature, history and cultural imagination of Asia, Africa and Europe”. 19th Conference of Translation, Interpreting, LSPs and Cultural Studies and 4th East European Consortium of Korean Studies (EECKS) and the International Conference on East Asian and Korean Studies. Gułtowy, 27th–29th June 2024.

Developing plurilingual and intercultural awareness is an essential aspect of Early Childhood Education and Care (ECEC) teacher training programmes in countries like Poland, with its population becoming more diverse linguistically. Plurilingual and pluricultural awareness can aid teachers in teaching early foreign languages efficiently and in working with children from diverse linguistic and cultural backgrounds. To achieve this goal, language portraits have been recognised as a useful tool in transformative and multilingual pedagogy (Coffey 2015; Hopp et.al. 2020; Lau 2016) as they help educators become more aware of their linguistic repertoires and how they can use them when working with young learners (Prasad 2020; Soares et al. 2021).This study analyses language repertoires of 75 pre-primary educators utilising the techniques of language portrait presented in the PEPELINO portfolio (Goullier et al. 2015). The content analysis of data indicates a vast repertoire of languages present in the teachers’ lives; however, they are significant only in the emotional dimension and less in the cognitive and communicative ones. This finding is interpreted as a result of a solid monolingual ideology rooted in the teachers, lack of plurilingual and pluricultural awareness and thus foreseeing difficulties in teaching a foreign language or in linguistically diverse classes. Guidelines for ECEC teacher education are provided.

Badanie dotyczy rozmów pohospitacyjnych w ramach praktyki nauczycielskiej przyszłych nauczycieli języka angielskiego jako obcego. Wykorzystując metodę analizy konwersacyjnej, dokonano analizy dyskursu dwóch uniwersyteckich opiekunów praktyk w pięciu obszarach, które tworzą go jako gatunek komunikacyjny. Celem było wyodrębnienie elementów językowych konstytuujących wspierający, demokratyczny i otwarty dialog, przyczyniający się do rozwoju cech profesjonalnego i empatycznego nauczyciela. Analiza tego korpusu wykazała, że wypowiedzi opiekunów zawierają elementy stylu konwersacyjnego i instytucyjnego oraz że są zdominowane przez strategię polegającą na zakotwiczaniu tematu bardziej złożonego, służącego rozwojowi sfery kognitywnej praktykanta, na temacie praktycznym, dotyczącym obserwowanej lekcji. W przypadku braku gotowości praktykanta do rozmowy na tym poziomie, opiera się ona na tym, co wydarzyło się na lekcji. Wsparcie sfery emocjonalnej jest językowo realizowane przez wypowiedzi, które chronią, wspierają i dają przestrzeń do rozwoju pewności siebie oraz tożsamości osobowej i zawodowej praktykanta. Badanie wpisuje się w debatę na temat efektywnych i wspierających rozmów pohospitacyjnych. Zwraca uwagę, że badanie własnych wypowiedzi podnosi świadomość opiekunów uniwersyteckich w zakresie języka, jakiego używają w kontaktach z praktykantami.

Dzieci w rodzinach z doświadczeniem migracji często są rozdarte między zachowaniem języka odziedziczonego/ojczystego a nabyciem biegłości w języku kraju, w którym obecnie mieszkają. Znajomość języka społeczeństwa goszczącego pomaga dzieciom odnieść sukces w szkole i później znaleźć dobrą pracę, a umiejętność posługiwania się językiem odziedziczonym ułatwia komunikację w rodzinie. Zdobycie kompetencji w obu językach jednak nie zawsze jest łatwe. Jest to szczególnie skomplikowane w rodzinach wielopokoleniowych i takich, w których rodzice posługują się różnymi językami odziedziczonymi/ojczystymi. W szkołach dynamika jest zróżnicowana w zależności od liczby osób posługujących się poszczególnymi językami. W artykule analizujemy dynamikę w rodzinach i szkołach dzieci, których co najmniej jedno z rodziców urodziło się poza Polską. Pytamy, kto jest odpowiedzialny za umiejętność posługiwania się przez dzieci jednym lub obydwoma językami i analizujemy sposoby integracji i/lub wykluczenia dzieci-migrantów ze względu na język, którym się posługują. Badamy te kwestie w ramach teorii ugruntowanej (grounded theory). Dane empiryczne pochodzą z badań etnograficznych prowadzonych w Poznaniu i Wrocławiu z udziałem dzieci migrujących i ich rodzin, nauczycieli i asystentów międzykulturowych.

This article will examine some of the variables involved in simultaneous child bilingualism. Family situations are rarely totally alike, and therefore there are no rules about how to manage the bilingual acquisition process. Some recommendations will be considered, though adaptations to each family context are necessary according to a number of factors. Among variables considered are the native languages spoken by the parents (the same or different languages), the country of residence (and if it corresponds to one of the parents’ languages or neither), the prestige attached to either of the languages, the majority or minority status in context, and attitudes shown by the protagonists of each family story and those surrounding them. More than half the world’s population uses two or more languages in everyday life, which implies that bilingualism is by no means a rare phenomenon (Van Wechem & Halbach: 2014). Yet people surrounding the families of children involved in a bilingual situation often voice concerns over the children’s future linguistic competence, worrying that they will speak neither language adequately. However, studies have shown that they are neither delayed in their linguistic development nor disadvantaged by their bilingualism, and in fact their ability to manage more than one language can become an important asset in life. Data from a case concerning three brothers will be presented, showing that their language acquisition broadly followed the same stages as in monolinguals, and that there was no cause for concern over delayed cognitive skills.

Seit Jahrhunderten sind die polnisch-russischen Beziehungen äußerst kompliziert und teils angespannt. Die junge, nach 1989 geborene, Generation der PolInnen schien jedoch historisch weniger belastet und voreingenommen als ihre Eltern und es ließ sich sogar ein gewisses Interesse an der russischen Sprache und Kultur beobachten, unter anderem anhand einer leicht steigenden Zahl Russischstudierender an polnischen Universitäten. Mit dem russischen Angriff auf die Ukraine sind die polnisch-russischen Beziehungen jedoch erneut auf einem Tiefpunkt angelangt. Ziel des vorliegenden Beitrags ist es, zu untersuchen, ob und inwieweit der Ukraine-Krieg die Einstellung und das Russlandbild junger PolInnen beeinflusste, die sich vor dem Krieg für ein Russischstudium entschieden hatten. Dazu wurden im Mai 2023 Studierende an der Adam-Mickiewicz-Universität Poznań und die Antworten mit einer ähnlichen Umfrage aus dem Jahr 2017 verglichen. Die Auswertung deutet darauf hin, dass die Probanden, die vor dem Krieg an der Befragung teilnahmen

Intercultural Communicative Competence (ICC) is defined as“a complex of abilities (including host language proficiency) that are needed to perform effectively and appropriately when interacting with others who are linguistically and culturally different from oneself”(Fantini 2020: 5). The development of ICC in learners has been recognised as one of the key elements of foreign language (L2) education by, for instance, the Council of Europe (2022). The article presents the findings of a study conducted among primary school teachers of English which investigated their practices in teaching and assessing ICC, as well as their opinions on coursebook content and on learner motivation regarding ICC development. Quantitative and qualitative data have been gathered by means of a questionnaire administered to 39 teachers of English and interviews conducted with five teachers of English. The findings show that most respondents attempt to prioritise integrating ICC into English courses and aim to develop students’ICC. However, less than half give ICC equal importance to language in their teaching. Moreover, most participants often rely on teaching national attributes to foster ICC.