Ziyaüddin Sardar’ın Postnormal Zamanlar Teorisi Çerçevesinde Toplumsal Değişim Sürecinde Din Eğitimi Üzerine Bir Değerlendirme

Abstract

Toplumsal değişim, hızı, etkisi ve kapsadığı alan değişmekle birlikte her dönemde gerçekleşmiş bir olgudur. Toplumsal değişim sürecinden etkilenen pek çok faktör arasında din ve eğitim de vardır. Dolayısıyla din eğitiminde de toplumsal değişimle birlikte farklılaşmalar görülmektedir. Postnormal zamanlar; belirsizlik, hızlı değişim, gücün yeniden düzenlenmesi, karışık ve kaotik davranışlarla karakterize edilir. Ziyaüddin Sardar, postnormal zamanların özelliklerini üç ‘K’ ile açıklamaktadır. Bunlar, karmaşa, kaos ve karşıtlıktır. Sardar’a göre ilişkide bulunduğumuz her şey karmaşık/komplikedir. Postnormal zamanların ikinci özelliği kaostur. Kaosun asıl sebebi ise iletişim ağının doğasının, kapsamının ve işlevinin değişmesidir. Sardar, karşıtlığı hızlı değişim ve bilgiye ulaşma, bilgiyi kullanma ve yorumlamada meydana gelen değişimle ilişkilendirerek bu üç husus çerçevesinde yaşadığımız çağın özelliklerinden bahsetmektedir. Bu makalede Ziyaüddin Sardar’ın toplumsal değişimin geldiği noktayı betimlerken kullandığı postnormal zamanlar teorisi çerçevesinde Türkiye’de örgün ve yaygın din eğitimi incelenerek bu teorinin ortaya koyduğu dönemsel özelliklere göre yorumlamak amaçlanmıştır. Teorik olan bu çalışmanın, toplumsal değişim sürecinde ortaya çıkan ihtiyaçlar karşısında, örgün ve yaygın din eğitiminin mahiyetini değerlendirmesi bakımından alana katkı sağlayacağı düşünülmektedir.