“Özenle Oynanmış Bir Yaşam”: Ali Teoman’ın Konstanyiniyye Üçlemesi’nde Gerçeklik Algısı

Abstract

1991 yılında Gizli Kalmış Bir İstanbul Masalı ile edebiyat dünyasına giren Ali Teoman, kırk sekiz yıllık ömründe sekiz öykü, beş roman, iki günce, bir anlatı ve bir deneme kitabı kaleme almıştır. Ali Teoman’ın hem hayatında hem de eserlerinde gerçeklikle ilişkisi farklı bir boyuttadır. Çocukluğundan itibaren oyuna ve aldatmacaya karşı büyük bir ilgi duyan Teoman’ın 90’lı yıllarda çokça tartışılan edebiyat kamuoyunu yanılttığı ödül meselesi de gerçeklik algısının bir ürünü olarak okunabilir. Hayatı bir oyun gibi kurgulayan Teoman’ın eserlerinde aynı mesele “gerçek”i bulandırma, deforme etme, alışılmadık şekillere sokma biçiminde karşımıza çıkar. Bu anlamda Teoman’ın gerçekle kurduğu ilişkiyi kavramak, onun yazar/romancı kimliğini anlamak bakımından önemli bir çıkış noktası olacaktır. Bu makalede edebi metin ve gerçeklik ilişkisine dair bir giriş bölümünden sonra Teoman’ın hayatından gerçeklikle ilişkisi konusunda çıkarsamada bulunabileceğimiz anekdotlara yer verilmiştir. Makalenin “Ali Teoman’ın Konstanyiniyye Üçlemesi’nde Gerçeklik Algısı” başlıklı asıl bölümünde ise “gerçeklik” kavramının Teoman’ın Konstantiniyye Üçlemesi (Uykuda Çocuk Ölümleri, Karadelik Güncesi, Gecenin Atları) isimli roman dizisindeki görünümleri değerlendirilmiştir. Bu değerlendirmede şizofren, ikiz/ikizleşme, sahte, benzetme, mekân ve simülakr kavramları merkeze alınmış ve bahsi geçen kavramların gerçeklik inşasında nasıl bir rol ve öneme sahip olduğu konusunda değerlendirmeler yapılmıştır. Teoman’ın romanlarındaki şizofren kahramanlar, ikiz olarak romana dâhil olan ya da sonradan ikizleşen bireyler, sanat eserlerinin sahteleştirilmesi, labirentleşen mekânlar, çeşitli simülakrlar ile kendilerini kandıran roman kişileri bu makalenin değerlendirme alanı içindedir.