Widz - bohater - tragik. Wymiary człowieczeństwa w koncepcji teatru tragicznego Ostapa Ortwina

Katarzyna Małgowska

doi:10.17951/ff.2016.34.1.69

Abstract

Ostap Ortwin’s concept of tragic theatre has a deeply anthropological, universal and overall human aspect. The author derives the modern concept of tragedy from the human psyche, where he places the source of doom. He sees its implementation in the iron logic of action and the discrepancy between the ideal, the imagined, and reality. In the article I deal with the matter of three fundamental aspects, in which Ortwin puts humanity in his essays and studies. The Lvovian critic’s theory of theatre is analyzed in the context of the Nietzschean concept of the Dionysian, the figure of Prometheus and the notion of tragedy.

Highlights

Pierwsze teksty Ostapa Ortwina1 powstały pod patronatem myśli Friedricha Nietzschego, a precyzyjnie rzecz ujmując Nietzschego jako autora Narodzin tragedii, wtedy jeszcze filozofującego filologa klasycznego, entuzjasty starogreckiej sztuki obrzędowej i muzyki Wagnera2: katarzyna małgowska
Która przyczyniła się do nowego spojrzenia na dziedzictwo antyku i wpłynęła na jego reinterpretację
W koncepcji Nietzschego, którą podzielał Ortwin, mit tłumaczy ludzkie dążenia, prawa rządzące światem; to „spojrzenie przez mit” umożliwiło Nietzschemu tworzenie paraleli starożytności ze współczesnością oraz zapewniło jego ujęciu mitu dionizyjskiego zmienność perspektyw, która „służy poszukiwaniu konstytutywnych komponentów kultury, poszukiwaniu czynników, które ją integrują i dezintegrują, poszukiwaniu modelu, który mógłby spełnić rolę modelu idealnego”21

Summary

Introduction

Pierwsze teksty Ostapa Ortwina1 powstały pod patronatem myśli Friedricha Nietzschego, a precyzyjnie rzecz ujmując Nietzschego jako autora Narodzin tragedii, wtedy jeszcze filozofującego filologa klasycznego, entuzjasty starogreckiej sztuki obrzędowej i muzyki Wagnera2: katarzyna małgowska. Widz w teatrze tragicznym przestaje być biernym obserwatorem, a staje się wewnętrznie zaangażowanym uczestnikiem, który musi przekroczyć swoją indywidualność, zapomnieć własne „ja”.

Results

Conclusion