W sprawie pojęcia uczciwej reklamy w mediach zawartego w nauczaniu Jana Pawła II

Abstract

W nauczaniu Jana Pawła II zawarte są propozycje rozwiązań dotyczących reklamy w mediach. Jedne nadają się wprost do recypowania w polskim prawie, a inne wymagają „tylko” przełożenia na właściwy polskiemu systemowi prawnemu język legislacyjny. Z całą pewnością, mamy zaś do czynienia z gotowymi rozwiązaniami, które powinny znaleźć się w tzw. kodeksach dobrych obyczajów. Argumentacja zawarta w nauczaniu Jana Pawła II odwołuje się do prawnonaturalnych pojęć dobra człowieka i dobra wspólnego. Toteż postulaty dotyczące reklamy mają charakter uniwersalny. Obowiązująca w Polsce reglamentacja prawna dotycząca promocji w radiofonii i telewizji zasadniczo odpowiada postulatom papieskiego nauczania w sprawie uczciwości reklamy. Wydaje się, że braki w zakresie uczciwości reklamy dotyczą raczej praktyki stosowania prawa. Widoczny jest brak właściwej reglamentacji w odniesieniu do promocji w prasie drukowanej oraz tych mediów elektronicznych, które nie podlegają reżimowi ustawy o radiofonii i telewizji. Należy postulować, de lege ferenda, zmiany dotyczące reglamentacji promocji we wszystkich mediach. Dotyczy to powyższego braku w tej reglamentacji. Ponadto, zachodzi potrzeba zmian prowadzących do właściwej ochrony godności kobiet, praw rodziców, niezależności mediów oraz promocji politycznej, w tym reklamy wyborczej.