Abstract
İnsanlar için çoğu zaman eğlenme, dinlenme, yeni yerler ve kültürler keşfetme aracı olarak görülen turizm faaliyetleri ülkeler için önemli bir döviz kaynağı ve kalkınma aracıdır. Ekonomi ve istihdam üzerindeki olumlu katkılarından dolayı turizm sektörüne kalkınma planlarında geniş yer verilmiş; turizmin geliştirilmesi iktisadi ve sosyal kalkınmanın temel amaçları arasında yer almıştır. Çalışmada 1963-2028 döneminin kapsayan kalkınma planları incelenerek kalkınma planları çerçevesinde Türkiye’nin turizm politika ve hedeflerine yönelik bakış açısının tespit edilmesi ve değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Bu kapsamda 12 kalkınma planı ‘içerik analizi’ yöntemiyle ele alınmıştır. 1963-1983 dönemini kapsayan ilk dört kalkınma planının kitle turizmi odağında tanıtım, altyapı yatırımları, konaklama tesislerinin inşasına odaklandığı gözlenir. Bu dönemde sektörde kamusal faaliyetler etkin ve belirleyicidir. 1980 sonrasında çeşitli mevzuat düzenlemesi yapılarak ve teşvik politikaları hayata geçirilerek özel sektör öne çıkarılmıştır. On Birinci ve On İkinci Kalkınma planlarının da içinde bulunduğu son kalkınma planlarında turizmin çeşitlendirilmesi, koruma-kullanma dengesinin korunması, sürdürülebilirlik, dijital dönüşüm, fiyat avantajı yerine kalite odağında gelişim, nitelikli pazarlara ve turistlere ulaşılması gibi stratejik konuların öne çıktığı gözlenmektedir.
Published Version
Talk to us
Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have