The Originality of Kant's Theory of Eternal Peace

Abstract

Felsefe tarihinde kaleme aldığı eserlerle önemli çığırlar açmış olan Kant’ın kalıcı barışın sağlanması ile ilgili önemli fikirler ileri sürdüğü bilinmektedir. Onun kalıcı barışın sağlanması bağlamında ele aldığı fikirlerde kritik, analitik ve sentezci bir anlayış benimsediği anlaşılmaktadır. Aynı zamanda onun temel felsefe karakterinin önemli ölçüde barışla ilgili düşüncelerine yansıdığı dikkat çekmektedir. Bununla birlikte onun barış teorisi, kendinden önce ortaya çıkmış barış anlayışları ile kıyaslandığında, bazı özgünlükleri de içinde barındırmaktadır. Sürekli barışın tesis edilmesinin amaçlanması, negatif barış yerine pozitif barışın inşa edilmeye çalışılması, barışın temellendirilmesinde din yerine hukuk argümanına başvurulması ve ulusal/kıtasal barış anlayışından evrensel barışa geçilmesi onun teorisinin özgünlüğü olarak karşımıza çıkan hususlardır. Diğer taraftan Kant’ın barış teorisi bağlamında ileri sürdüğü fikirlerin sonraki dönemlerde popüler olmaya başladığı görülmektedir. XX. yüzyılda kurulmaya çalışılan uluslararası barış organizasyonları bunun en bariz örneğidir. Onun barış teorisinin sonradan önemsenmeye başlanması, ele aldığı fikirlerin özgün olması ile de yakından ilgilidir.