Abstract
Niniejszy artykuł jest krytycznym wydaniem krymsko-karaimsko-tureckiej anonimowej rozprawy polemicznej zatytułowanej Igeret Imre Noʿam ‘Rozprawa Słowa Przyjemności’ przeciw rabinitom, chrześcijanom, muzułmanom i wolnomularzom, czyli ateistom. Jest to jedyna polemiczna rozprawa religijna i jedna z nielicznych rozpraw w ogóle napisana przez Karaimów w języku turkijskim. Zachowana w rękopisie i napisana lub skopiowana w 1816 r., jest najwcześniejszym dokumentem języka krymsko-karaimsko-tureckiego znanym dotąd, jeśli nie liczyć wcześniejszych pojedynczych glos i zdań. Choć rękopis, w którym obok innych tekstów znajdujemy tę rozprawę, jest znany od 2003 r., nie wspomina o niej żadne opracowanie ani bibliografia. Artykuł przedstawia dwa style językowe rozprawy: styl autorski oraz styl dawnych przekładów Biblii, częściowo zaadoptowany do języka krymsko-karaimsko-tureckiego. Omawiane są też pewne ciekawsze cechy leksykalne i gramatyczne. Nieco uwagi poświęca się też innym niebiblijnym tekstom w rękopisie, w którym znajduje się rozprawa Słowa Przyjemności.
Published Version
Talk to us
Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have
Schedule a call