Abstract
Od studentów kierunków pedagogicznych oczekiwane jest aby prezentowali wysoki poziom kompetencji komunikacyjnych, który często współgra z samooceną. Zastanawiając się nad ich źródłami postanowiono skoncentrować się na rodzinie i występujących w niej wymiarach komunikacji. Celem przedstawionego tekstu było rozeznanie się jaki poziom kompetencji komunikacyjnych i samooceny prezentują studenci kierunków pedagogicznych oraz sprawdzenie czy wymiary komunikacji rodzinnej pełnią funkcję ich mediatorów. Zastosowano sondaż diagnostyczny oraz następujące narzędzia: Skala Samooceny SES, Skala Kompetencji Komunikacyjnych (SPCC) oraz Kwestionariusz wzorców komunikacji rodzinnej (KWKR). Uzyskane wyniki scharakteryzowały badaną grupę jako prezentujących niski poziom samooceny, przeciętny poziom kompetencji komunikacyjnych oraz modyfikującą rolę wymiarów komunikacji rodzinnej, przede wszystkim w kontekście samooceny i jej ograniczony zasięg w kontekście kompetencji komunikacyjnych. Uzyskane wyniki pokazują istotną rolę rodziny i stosowanych w niej sposobów komunikowania się dla rozwoju i funkcjonowania człowieka, szczególnie w odniesieniu dla osób wiążących swoją przyszłość z zawodami opierającymi się na relacji z drugim człowiekiem.
Published Version
Talk to us
Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have
Schedule a call