Rola utworu paraliturgicznego „Krestnaja piesń” w prawosławnej diecezji chełmsko-warszawskiej na przełomie XIX i XX wieku

Stefan Dmitruk

doi:10.17951/f.2021.76.181-206

Abstract

One of the forms of the internal mission of the Orthodox Chełm-Warsaw diocese at the turn of the 19 th and 20 th centuries was publishing activity. From 1875, the missionary work of the Russian Orthodox Church in the Kingdom of Poland focused on the former Uniate population. The author conducted an internal analysis of a song written by the Orthodox clergyman Krzysztof (Sakowicz). The text of the Orthodox monk from the monastery in Radecznica was one of the tools in the missionary work of the Russian Orthodox Church in Poland. The song is still performed in many parishes of the Polish Autocephalous Orthodox Church.

Highlights

Rola utworu paraliturgicznego „Krestnaja piesń” w prawosławnej diecezji chełmsko-warszawskiej na przełomie XIX i XX wieku
Jedną z form misji wewnętrznej prawosławnej diecezji chełmsko-warszawskiej na przełomie XIX i XX wieku była działalność wydawnicza
Miejsca powstania Krestnoj piesni – Bryków i Radecznica – wiążą się z sytuacją wyznaniową w diecezjach wołyńskiej i chełmsko-warszawskiej na przełomie XIX i XX wieku

Summary

STEFAN DMITRUK

Rola utworu paraliturgicznego „Krestnaja piesń” w prawosławnej diecezji chełmsko-warszawskiej na przełomie XIX i XX wieku. Od 1875 roku praca misyjna Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej w Królestwie Polskim koncentrowała się na byłej ludności unickiej. Tekst prawosławnego mnicha z monasteru w Radecznicy był jednym z narzędzi w pracy misyjnej Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej na ziemiach polskich. Zbiór wierszy zatytułowany Krestnaja piesń autorstwa hieromnicha Krzysztofa (Sakowicza) opublikowano w 1905 roku w prawosławnym monasterze pw. Ukazało się w Poczajowie przed 1896 rokiem, a w 1913 roku w Chełmie po raz drugi wydrukowano Духовныя Пѣснопеня иеромонаха Христофора. Z opracowań z 1905 i 1913 roku wynika, że ich autorem był hieromnich Krzysztof (Sakowicz; 1833–1897) – mnich Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej, który od 16 września 1891 roku niósł posługę w monasterze pw. W dniu 11 lutego 1896 roku hieromnich Krzysztof zwrócił się po raz trzeci do biskupa lubelskiego. Zybała wraz z żoną Marianną dodatkowo uzupełniają: „Po słonecznej stronie muru

NA PRZEŁOMIE XIX I XX WIEKU

ZARYS HISTORII ŚPIEWU CERKIEWNEGO W DIECEZJI WOŁYŃSKIEJ I CHEŁMSKIEJ

Źródła drukowane

Prasa i wydawnictwa periodyczne