Üretimin Farklı Bölümlerinde Çalışan Erkek Tekstil İşçilerinde Oksidatif Stres Parametrelerinin Değerlendirilmesi

Abstract

Amaç: Mesleki olarak maruz kalınan ortam şartları ve birçok madde, hastalıklara neden olarak insan sağlığını tehdit etmektedir. Bu çalışmamızda tekstilde farklı bölümlerde çalışanlarda, oksidan ve antioksidan sistem parametrelerinin nasıl değiştiğinin biyokimyasal olarak incelenmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntemler: Kahramanmaraş ilindeki bir tekstil firmasının ofis, boyahane ve iplik bölümlerinde çalışan sigara ya da alkol kullanmayan sağlıklı erkeklerden oluşan 30’ar kişilik 3 grup oluşturuldu; ofis çalışanı (kontrol grubu, grup 1), boyahane çalışanı (grup 2), iplik çalışanı (grup 3). 12 saatlik açlığı takiben venöz kan örnekleri alınarak serum örnekleri ayrıldı. Total oksidan durum (TOS), total antioksidan durum (TAS), total tiyol [(-SH)+(-S-S-)] (TT) ve nativ tiyol [-SH] (NT) düzeyleri spektrofotometrik olarak ölçüldü, oksidatif stres indeksi (OSİ) ve disülfit [-S-S-] düzeyleri hesaplandı. Bulgular: Gruplar arasında TOS, TAS, OSİ, TT, disülfit ve disülfit/NT değerleri açısından anlamlı bir fark yoktu (p>0.05). Ofis grubuna göre boyahane grubunda disülfit/TT düzeyleri, boyahane grubuna göre iplik grubunda NT ve NT/TT düzeyleri istatistiksel olarak anlamlı derecede daha yüksek bulundu (p<0.05). Sonuç: Çalışan sağlığının korunmasında oksidatif strese yol açan her türlü maruziyete karşı gerekli tedbirlerin alınmasının ve çalışanların periyodik sağlık taramalarında oksidatif stres belirteçlerinin de değerlendirilmesinin yararlı olacağı kanaatine varılmıştır.