Abstract
Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie różnych form zaangażowania współczesnych polskich reporterów w tworzenie podcastów. Przyjęto założenie, iż fakt ów może być postrzegany jako podejmowana przez dziennikarzy próba poszerzenia reporterskiego pola. Zjawisko to może być ponadto uznawane za sposób na nawiązanie relacji ze społecznością odbiorców. W artykule zastosowano metodę wielokrotnego studium przypadku. Analizom poddano reporterskie podcasty takich autorów, jak Magdalena Grzebałkowska i Ewa Winnicka, Justyna Kopińska, Filip Springer, Przemysław Semczuk oraz Wojciech Jagielski i Krzysztof Story. Przeprowadzone badania wykazały, iż rozszerzanie zakresu działania przyjmuje w przypadku reporterów zasadniczo dwa wymiary: odnosi się bądź do tworzenia przekazów interferujących z wcześniejszymi publikacjami danego twórcy, bądź do działań eksperymentalnych, zupełnie z nimi niezwiązanych.
Published Version
Talk to us
Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have
Schedule a call