Principi solidarnosti i uzajamnosti u obaveznom socijalnom osiguranju zanatlija, trgovaca i rudara u 19. veku u Srbiji

Abstract

Solidarnost i uzajamnost su bili osnova udruživanja različitih skupina lica sa zajedničkim interesom za pokrićem od različitih rizika. U ovom radu se ukratko analizira značenje pojmova „solidarnost” i „uzajamnost” kao osnovama socijalnog osiguranja, a zatim nastanak socijalnog osiguranja i današnji ustavni okvir Republike Srbije i prava Evropske unije. U posebnim delovima se istražuje sadržina i obim solidarnosti i uzajamnosti organizovanih kroz kase uzajamne pomoći zanatlija i trgovaca po Uredbi o esnafima iz 1847. godine i rudarsko-bratinske kase rudara iz Rudarskog zakonika iz 1866. godine. Istorijskim metodom prate se različiti vidovi zbrinjavanja i pomoći i ukratko objašnjavaju razlozi koji su doveli do njihovog nastanka, a kasnije i institucije socijalnog osiguranja, dok se logičkim metodama izvlače zaključci o obeležjima uzajamnog osiguranja zanatlija, trgovaca i rudara po navedenim propisima. Prilikom istraživanja autori se bave analizom sadržaja i značenja samo onih odredbi i pravila koji su relevantni za temu ovog rada.