Ponowoczesność: państwo w ujęciu postnowoczesnym (kilka zagadnień szczegółowych)

Jerzy Oniszczuk

doi:10.33119/kkessip.2012.1.1

Abstract

Evaluation of the present human attitude towards world and society seems to be similar to the fears caused by the destruction of earlier visions of permanent and meaningful world that have taken place during Enlightenment. The visions of real dangers are accompanied by reflections on conditions of survival. At the same time the hope put on the ideology of self-regulating neoliberal market is fading and is being treated as a sort of masquerade. New thinking, „post-postmodern”, takes on the question how it should be so the World is preserved. And so emerges the awareness of the necessity of projects which will propose a future more stable compared to the postmodern model of maximum, cheap, accidental and current consumption, bureaucratic practice of neo-competition and a postpolitcs of small contemporary reactions manipulated by media hype. Post-postmodernity emerges today as minimalistic idea about fixing the most important faults of today according to the convention and ethics navigating according to the reason that is rooted in science.

Highlights

Ponowoczesność wyraża bowiem brak zaufania do „wielkich wizji” celowego przebudowywania świata, do nowej, wielkiej, uporządkowanej przyszłości
Globalny rynek to nie jedyny poważny powód słabnięcia tradycyjnej XIX- i XX-wiecznej wizji państwa narodowego oraz jego mechanizmu władzy ustawodawczej, wykonawczej i sądowniczej
Jeżeli chodzi o legitymację nowoczesnego demokratycznego suwerena, to odnajdywana jest ona nie tylko w jego akcie konstytucyjnym, ale także ma wynikać ze zgodności tego aktu z uniwersalnymi prawami człowieka, które w pewnym sensie poprzedzają wolę suwerena i w myśl których suweren dokonuje samozwiązania

Summary

Władza postnowoczesna

Wśród podstawowych przymiotów każdej władzy, także demokratycznej, jest jej zdolność urzeczywistniania swojej woli. W tej sytuacji pozostawanie wyłącznie państwem ponowoczesnym, z jego wizją miękkiej władzy, powoduje brak efektywnego „radzenia sobie” nie tylko z dwoma pozostałymi typami państw, ale zwłaszcza z tzw. Globalny rynek to nie jedyny poważny powód słabnięcia tradycyjnej XIX- i XX-wiecznej wizji państwa narodowego oraz jego mechanizmu władzy ustawodawczej, wykonawczej i sądowniczej. Że w przypadku Unii Europejskiej 70–80% prawa nie pochodzi już od państwa narodowego. Jak w tej sytuacji obywatele mają ufać państwu i jego prawu, skoro realnie nie ma ono wpływu na 100% prawa stanowionego i stosowanego. Rynkowej, ale skoro obietnice dotychczasowej demokracji upadają, to możliwość opowiedzenia się za nową wizją większości obywateli, zwłaszcza tych aktywnych zawodowo, aby nie znaleźć się w sytuacji wspomnianego emeryta „bez szans”, jest ogromna. Pytanie to jest o tyle ważne, że uniformizuje oddziaływanie europeizacji i globalizacji i sprzyja odtwarzaniu różnych nacjonalizmów[23]

Postpolityka w demokracji cechą postnowoczesności

Ponowoczesny model upowszechniania demokracji

Cynizm postnowoczesności