Abstract

Članak se bavi analizom metafore leta u romanu Toni Morison Song of Solomon. Autorka koristi legendu o afričkim robovima koji su mogli da lete kako bi naglasila dualnost metafore leta i njenu subverzivnu ulogu koja omogućava različite interpretacije. Kompleksnost metafore leta u romanu Toni Morison zahteva upotrebu nekoliko književno-teorijskih okvira tako da će se u članku koristiti okvir magijskog realizma, praksa marginalizacije i označavanja pripadnika manjinskih grupa kao Drugog onako kako se tom temom bavio Edvard Said u svom delu Orijentalizam i Jungov koncept arhetipa i putovanja mitskog heroja. Fokus članka je posebno na korišćenju magijskog realizma i spajanju master narativa zapadne civilizacije sa legendama koje potiču iz afroameričke zajednice kako bi se preispitao process konstrukcije istorije i zajednice. Morison u prvi plan stavlja univerzalnost leta kao jednog od ljudskih impulsa koji može da se nađe i u zapadnoj, afričkoj i afroameričkoj kulturi čime pruža validnost svojim likovima i njihovoj sposobnosti da lete.

Talk to us

Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have

Schedule a call

Disclaimer: All third-party content on this website/platform is and will remain the property of their respective owners and is provided on "as is" basis without any warranties, express or implied. Use of third-party content does not indicate any affiliation, sponsorship with or endorsement by them. Any references to third-party content is to identify the corresponding services and shall be considered fair use under The CopyrightLaw.