Konservatuvarlarda ve Dans Bölümlerinde Ritim Eğitimi ve Önemi

Abstract

Müzik ve dans eğitimi veren konservatuarlarda, eğitim programları belirlenirken, öğrencilerin, mezun olduklarında belirli donanımlar kazanmaları hedeflenir. Gerek dans ve enstrüman eğitimi gerekse teorik eğitim programları, öğrencilerin mesleki ve etik donanım kazanarak performansa dayalı profesyonel hayatlarında kendi yetenek ve becerilerini potansiyellerinin en üst noktasına taşımalarını hedefler. Bu hedef doğrultusunda, yüzyıllar içinde geliştirilmiş olan bu programlar, genel olarak teorik derslerden ve tekrara dayalı, gittikçe zorluk derecesi artan etütlerden oluşmaktadır. Öğrenme, devamlılık koşulu ile, tekrar eden durum ve uygulamalar sonucunda davranış ve tercihlerin değişmesidir. İnsanoğlu çevresinde olan bitenleri karşılaştırarak kıyaslayan, neden sonuç ilişkisi kurarak yorumlayan, anlamlandıran, kaydederek daha sonra bu bilgi ve tecrübeleri hatırlayan zihinsel süreçlere sahip bir varlıktır. Dans, insan bedenini kullanan bir anlatım biçimidir ve ölçülebilen bir zaman olgusunda yapılan hareketler bütünüdür. Konservatuvarlarda okutulan ritim bilgisi dersleri, öğrencilere ritmik ve müzikal analiz becerisi, ritim enstrümanı çalma ve bir eğitim grubuna eşlik etme yetisi, zaman algısı ve zamanlama bilinci, senkron (eşzamanlı) hereket kombinasyonlarını zamanın en doğru yerinde yaparak yüksek performans kabiliyeti, kompozisyon, transkripsiyon, dinleme, doğaçlama ve müzik çalmayı içeren pratik bir ortamda yorumlama ve doğaçlama konularında ileri teknikler kazanma potansiyeli gibi çok önemli donanımlar katar. Bu nedenle ritim bilgisi dersleri evrensel metot ve bilgi ile hazırlanmalı ve yetkin bir eğitici kadrosu ile uygulanmalıdır.