Abstract
This paper presents the linguistic analysis of a Polish word polpanek. The author examined the meaning of the lexeme in different historical periods. They were used for an analysis of linguistic materials from the dictionaries and 19th- and 20th-century publications. The purpose of this study was to determine whether the appellative was present in anthroponymic system of former petty gentry in the Podlasie region. The aim of this investigation was also to examine whether or not there had existed a social class which might be called polpankowie.
Highlights
This paper presents the linguistic analysis of a Polish word półpanek
The aim of this investigation was to examine whether or not there had existed a social class which might be called półpankowie
Summary
Jak dowodzą rezultaty badań historycznego nazewnictwa osobowego, jest odbiciem realnie istniejącej rzeczywistości. Pojawia się ono dopiero w Słowniku polszczyzny XVI wieku, gdzie traktowane jest jako formacja deminutywna utworzona od apelatywu pan. Nieco dokładniejszy jest pod tym względem słownik warszawski, z którego dowiadujemy się, że panek to: 1. O ile jeszcze w XVI wieku był on synonimem słowa pan, z odcieniem żartobliwym bądź ironicznym, to w okresie późniejszym jego zakres semantyczny zbliżył się do znaczenia wyrazu półpanek. Przybliżyliśmy już zakres semantyczny apelatywu półpanek, postarajmy się zatem odpowiedzieć na pytanie, czy był on elementem motywującym nazwiska, przezwiska i przydomki. Wyszki: Matey Panok 1528 ŹDz 17, 190; N[obi]lis Joannes oll[im] Mathiae Panek de Wyszki 1556 ZZG 17, 91. Jak wynika z powyższych zapisów, antroponimy motywowane apelatywami panek i półpanek już od XVI wieku były widocznym elementem kulturowoonomastycznego krajobrazu Podlasia.
Sign-in/Register to view highlights & summary Sign-in/Register to access full text options 
Free) 
Talk to us
Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have
Schedule a call
