Julian of Norwich, the First Woman Writer in English, and the Place of Her Visions in Medieval English Literature

Abstract

Bu makale, on dördüncü yüzyılın sonları ve on beşinci yüzyılın başlarında yaşamış ve bir kadın yazar olarak İngiliz yazınında ilk edebî eseri vermiş Norwichli Julian’ı (Julian of Norwich) ve Revelations of Divine Love (İlahi Aşkın Vahiyleri) eserini, Ortaçağ İngiliz toplumunun tefekkür ve kadın anlayışı çerçevesinde incelemektedir. Resmi eğitim almamış bir kadın olan Julian’ın Hıristiyanlık inancıyla bağdaşan görüleri aracılığıyla kaleme aldırdığı eserinin iki versiyonu bulunmakta olup her iki versiyon kıyaslandığında, yazarın zaman içerisinde değişen ve gelişen edebî üslubu ile karşılaşılmaktadır. Makalede, yazarın doğal ve sohbetvari üslubu, İngilizce edebiyatın ilk kadın yazarının, kendi dönemindeki erkek yazarlardan ayrıldığı nokta olarak tartışılmaktadır. Buna istinaden, Julian’ı Norwich’teki bir manastırda münzevi hayat sürmeye iten ve bir ruhban otoritesi olmasını sağlayan en önemli özellik, eserinde bahsettiği ilahi görüler içerisinde Hıristiyanlık inancındaki Tanrı–İsa birleşimini Ortaçağ’daki eril tasavvurlardan arındırması ve bu bileşik ilahi figürü yüce anne karakteri ile yeniden inşa etmesidir. Bu sebeple, bu çalışma, Norwichli Julian’ı İngilizcede eser vermiş ilk kadın yazar olarak tanıttıktan sonra, Revelations of Divine Love eserinde kullandığı üslubu ve bu eserindeki ilahi figürleri annelik teması altında kadın özelliklerle nasıl bezediğini irdeleyecek ve bu eserindeki biçemini çağdaşı olan erkek yazarların üslubuyla kıyaslayarak verecektir.