Abstract
Zapadna civilizacija, čija je vizura kosmosa i dalje prevalentno antropocentrička, ishodišnu tačku vlastitih stanovišta pronalazi u judeo-hrišćanskoj tradiciji i u stavovima antičkih filozofa. U traženju antecedenata vizije čoveka kao posebnog bića među drugim prirodnim bićima, fokus istraživanja u ovom radu biće na Aristotelovom <em>corpus</em>-u odnosno na sačuvanim fragmentima presokratovaca. Postoji, najpre, visok stepen saglasnosti među istoričarima filozofije da je Stagiranin, svojim imperativomzajasnim razlikovanjem između razboritosti odnosno mišljenjai opažanja, dominantno doprineo utemeljenju moderne građanske epohe na logocentrizmu i antropocentrizmu. Autori su, zatim, utvrdili da nagoveštaji antropocentričkih pristupa, i pored strukturalnih prepreka u njihovim koncepcijama, mogu da se pronađu kod pitagorejaca, Parmenida, Empedokla, Anaksagore i Demokrita. Presokratovac koji je, ipak, najjasnije anticipirao potonja antropocentrička stanovišta bio je Alkmeon iz Krotona. Njegov stav da se čovek razlikuje od drugih živih bića po tome što on jedini razume dok druga živa bića primaju osete ali ne razumeju, predstavlja, zaključak je autora, nagoveštaj Aristotelove i tvrdnji mnogih kasnijih mislilaca da se <em>logoske </em>sposobnosti mogu pripisivati isključivo ljudima i da čovek ima ontološki primat u odnosu na druga živa bića.
Talk to us
Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have
Schedule a callDisclaimer: All third-party content on this website/platform is and will remain the property of their respective owners and is provided on "as is" basis without any warranties, express or implied. Use of third-party content does not indicate any affiliation, sponsorship with or endorsement by them. Any references to third-party content is to identify the corresponding services and shall be considered fair use under The CopyrightLaw.
