Abstract
The aim of the article is to show that the ways depressive reactions to a traumatic situation are arranged in patterns of behaviour/symptoms, concerning not only the emotional and cognitive sphere, but also the motivational sphere. The article will present the results of the examination of the mental state of people who experienced trauma due to the loss of a loved one as a result of a traffic accident and claimed compensation for the harm suffered through civil court proceedings. In our own research, the method of psychological diagnostic interview was used - in-depth and structured in order to obtain data for qualitative analysis of the content of the statements of the subjects. The aim of the research was not a strict verification of the research hypotheses, but a psychological assessment of the mental condition of the subjects after a traumatic biographical event. On the basis of the obtained empirical material, aspects of changes in motivation were distinguished, which were divided into four areas: 1) Reduction of energy and life vitality; 2) Lack of motivation to perform daily duties and activities; 3) Loss of plans for the future and reduction of life aspirations; 4) Lack of motivation to establish social contacts. Changes in motivation as a result of a depressive attitude appear here as a consequence of experiencing a situation of loss, i.e. a social stressor, which was the death of a loved one.
Highlights
The aim of the article is to show that the ways depressive reactions to a traumatic situation are arranged in patterns
The article will present the results of the examination of the mental state
claimed compensation for the harm suffered through civil court proceedings
Summary
Że osoby pogrążone w depresji o etiologii głównie sytuacyjnej (potocznie określanej jako depresja reaktywna) prezentują wzorce objawów chorobowych charakteryzujących się przekonaniem o własnej niezdolności do wywierania wpływu na swoją sytuację, zanikiem poczucia sprawczości oraz niezdolnością podejmowania ukierunkowanego działania, brakiem inicjatywy, osłabieniem motywacji do działania, zawieszeniem aktywności, biernością i apatią. Doświadczanie stresu życiowego i jego oddziaływanie na jednostkę uznaje się za udowodniony empirycznie czynnik psychiczny w powstawaniu depresji oraz zaburzeń psychotycznych. Ponadto wzrost poziomu stresu ma związek nie tylko z wystąpieniem objawów depresyjnych, ale też przyczynia się do nawrotów choroby. Chroniczny stres, działający w sytuacji, w której nie ma się wpływu na kontrolowanie stresora, powoduje uruchomienie zasobów energetycznych, metabolicznych i psychologicznych organizmu. Zdarzenie traumatyczne jest takim rodzajem sytuacji stresowej, która przekracza możliwości przystosowawcze zarówno organizmu, jak i psychiki oraz uniemożliwia prawidłowe funkcjonowanie w wielu obszarach życia. Silny stres, który występuje po zdarzeniu traumatycznym, przekraczający zasoby osobiste i społeczne jednostki oraz prowadzący do wyczerpania możliwości adaptacyjnych, co skutkuje pojawieniem się dysfunkcji w wielu obszarach psychicznego funkcjonowania. Rozpoznanie PTSD może być postawione pół roku po zdarzeniu traumatycznym, w którym to czasie objawy nie ulegają osłabnięciu, lecz przeciwnie – eskalują się. Wzrost potraumatyczny jest możliwy w sytuacji, gdy u osoby nastąpi integracja bolesnego doświadczenia z całością własnego życia, zasymilowanie traumy oraz znalezienie sensu i znaczenia tragicznych zdarzeń, gdy osoba dokona próby ich zredefiniowania, co jest powolnym procesem rozłożonym w czasie
Sign-in/Register to view highlights & summary Sign-in/Register to access full text options 
Free) 
Talk to us
Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have
Schedule a call
