Abstract
یکی از روشهای کاهش مصرف انرژی، بهبود کارایی انرژی در فعالیتهای مختلف اقتصادی است. اما میزان صرفهجویی انرژی به دلیل وجود اثرات بازگشتی ممکن است محدود شود. یکی از چالشهای محاسبه اثرات بازگشتی، تجزیه اثرات بازگشتی به اثرات بازگشتی مستقیم و اثرات بازگشتی در گسترده اقتصاد است تا بتوان تأثیر افزایش کارایی را به صورت مستقیم و با درنظرگرفتن تمام تطابقات بازارها از یکدیگر تفکیک کرد. هدف مقاله حاضر ارائه الگو نظری برای تجزیه اثرات بازگشتی و محاسبه آن در فعالیتهای مختلف با استفاده از الگوی تعادل عمومی قابل محاسبه است. براساس نتایج الگوسازی و با استفاده از دادههای ماتریس حسابداری اجتماعی سال 1390، اثر بازگشتی برای افزایش یک درصدی کارایی برق و سوختهای فسیلی به ترتیب 1/90 و 8/72 درصد است. اثرات بازگشتی گسترده اقتصاد نیز تفاوت چندانی با اثرات بازگشتی مستقیم و غیرمستقیم ندارد، چرا که خانوارها به دلیل سهم پایین هزینه انرژی از مخارج خانوار به افزایش کارایی در این بخش چندان واکنش نشان نمیدهند و بنابراین اثر بازگشتی گسترده اقتصاد 9/89 و 5/72 است. اثرات بازگشتی بالای مشاهده شده در اقتصاد ایران سبب خواهد شد اثرگذاری سیاست افزایش کارایی بر کاهش مصرف انرژی محدود شود.
Published Version (
Free)
Talk to us
Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have
Schedule a call