Abstract
Cumhuriyet’in kuruluş döneminde geliştirilen sanat politikalarının temelinde yatan ideolojik unsurlar, Osmanlı Devleti’nin son dönemindeki düşünsel zemine dayanmakla birlikte, bu ideolojiler Cumhuriyet Dönemi’nde kendine özgü bir yapı kazanmıştır. Bu makale, Cumhuriyet’in 1923-1950 yılları arasında ortaya konulan sanat politikalarının ideolojik kökenlerini konu almaktadır. Bu doğrultuda makalenin amacı bu dönemde üretilen sanat politikalarının arkasındaki temel motivasyonları açığa çıkarmaktır. Tarihsel araştırma yöntemini temel alan makalede TBMM tutanakları, anılar, demeçler gibi birincil kaynaklardan yararlanılmıştır. İki bölümden oluşan makalenin ilk bölümünde, sanat politikalarının dayandığı ideolojiler—halkçılık, Batıcılık ve ulusçuluk—kuramsal olarak ele alınmış, bu ideolojilerin sanatı toplumsal dönüşümün bir aracı olarak nasıl şekillendirdiği tartışılmıştır. İkinci bölümde ise, 1923-1950 yılları arasında sanat politikalarıyla ilgili Meclis tartışmaları incelenmiş ve bu politikaların bahsi geçen ideolojiler ekseninde nasıl şekillendiği analiz edilmiştir. Sonuç olarak, Cumhuriyet döneminde sanatın toplumsal ve kültürel bir dönüşüm aracı olarak kullanıldığı, bu doğrultuda halkı aydınlatma, ulusal kimlik inşası ve modernleşme hedeflerinin sanat politikalarının temelinde yer aldığı ortaya konulmuştur.
Published Version
Talk to us
Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have
Schedule a call