Abstract
Uspostavljajući intertekstualne relacije dobijamo znatno bogatiji spektar tumačenja svih tekstova koje dovodimo u vezu. Na taj način ih dvosmerno dočitavamo, jer prateći piščev asocijativni kod upotpunjavamo značenja Besnila smislom i značenjem teksta sa kojim ga dovodimo u vezu, ali istovremeno bogatimo i značenje tog i svih tekstova koji su na bilo koji način implicirani u romanu. U tom smislu poetika postmodernističkog semiotičkog romana podrazumeva otvoren tekst podložan asocijativnom osmišljavanju i dopunjavanju, sa velikim brojem mogućih rešenja i značenja, zavisnog isključivo od književne kulture čitaoca koji stupa u dijalog sa tekstom (a time i njegovim piscem), kao i sa svim pročitanim tekstovima koji predstavljaju njegovu ličnu duhovnu svojinu.
Sign-in/Register to access full text options 
Talk to us
Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have
Schedule a callSimilar Papers
More From: ZBORNIK ZA JEZIKE I KNJIŽEVNOSTI FILOZOFSKOG FAKULTETA U NOVOM SADU
Disclaimer: All third-party content on this website/platform is and will remain the property of their respective owners and is provided on "as is" basis without any warranties, express or implied. Use of third-party content does not indicate any affiliation, sponsorship with or endorsement by them. Any references to third-party content is to identify the corresponding services and shall be considered fair use under The CopyrightLaw.
