Abstract
<p>Celem artykułu jest omówienie cech tzw. retrokryminałów, których konwencje nawiązują m.in. do klasycznej międzywojennej powieści kryminalnej czy tzw. powieści milicyjnej z czasów PRL-u. Autor pokazuje, że retrokryminały wykorzystują nostalgiczne i melancholijne potrzeby czytelników traktujących literaturę popularną jako formę eskapizmu. Ich nieoczekiwaną konkurencją od kilku lat są dziennikarskie reportaże opisujące spektakularne śledztwa i sądowe procesy kryminalne z dwudziestowiecznych dziejów Polski. Za wzór dla nowego gatunku uznano twórczość nestorki reportażu sądowego Barbary Seidler. Reportaże kryminalne pełnią podobne funkcje nostalgiczne, które uzupełnia jednak solidna praca archiwistyczna – poszukiwanie rozwiązań zagadek sprzed lat. Są rzetelnymi obrazami dwudziestowiecznego społeczeństwa, które przegląda się w historii skandali i zbrodni, ich społecznym odbiorze i miejskich mitologiach. Autor wskazuje współczesnych twórców tej formy reportażu (Cezarego Łazrewicza, Łukasza Orbitowskiego, Przemysława Semczuka, Magdę Omilanowicz), którzy interesująco eksperymentują z formą narracji, raz zbliżając się do konwencji powieściowej, innym razem trzymając się sztywnych reguł kroniki kryminalnej, a czasami uciekając w próby quasi-psychologicznej introwertyzacji reportażu.</p>
Highlights
The author shows that these novels exploit the nostalgic
An unexpected rival to these novels has recently arisen in the shape of journalist reportages describing spectacular investigations
Such reportages can be seen as reliable portraits of the 20th-century society
Summary
Zanim pozwolę sobie na opisanie nowych wcieleń reportażu kryminalnego, wyjaśnię jego zakorzenienia i uwikłania w najnowsze dzieje literatury popularnej. W związku z rozkwitem różnych odmian powieści kryminalnej interesującym zjawiskiem wydaje się kariera tzw. Do klasycznej międzywojennej powieści kryminalnej czy tzw. Z drugiej jednak strony istotnym czynnikiem wpływającym na rozwój retrokryminałów jest sentymentalna lokacja akcji tych powieści. Powieści opowiadają miłośnikom literatury kryminalnej o świetności starych – obecnie umuzealnionych – dzielnic i ich dawnej potocznej żywotności. Spotkania autorskie w autentycznych dekoracjach świata przedstawionego tych powieści są jednym z elementów regenerujących zachwiane poczucie wspólnoty małych ojczyzn, zamieszkałych w wielu przypadkach nie przez potomków poznanian czy wrocławian, ale przez nomadycznych ponowoczesnych przybyłych do swych wybranych, nie zaś dziedziczonych lokacji. Ale obserwujemy czas nieładu właśnie po to, by utrwaliło się nasze przekonanie o koniecznej naprawie okaleczonego stanu świata. Ale podobnie jak w nostalgicznych tęsknotach powieści historycznej, choć nikt nie zaprzecza brutalności i niesprawiedliwości dawnych wieków, sentyment do przeszłości pozostaje melancholijną dominantą. Nawet z siermiężnymi czasami PRL-u w tle, są literackimi formami retrotopii
Sign-in/Register to view highlights & summary Talk to us
Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have
Schedule a callMore From: Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio FF – Philologiae
Disclaimer: All third-party content on this website/platform is and will remain the property of their respective owners and is provided on "as is" basis without any warranties, express or implied. Use of third-party content does not indicate any affiliation, sponsorship with or endorsement by them. Any references to third-party content is to identify the corresponding services and shall be considered fair use under The CopyrightLaw.
