An Examination of Decisional Procrastination in University Students in terms of Academic Success and Trait Anxiety

Abstract

Günlük hayat içerisinde çoğu kişinin yaşamlarının her döneminde yapmaları gereken işlerini ve sorumluluklarını erteledikleri gözlemlenmektedir. Bireylerin erteleme davranışı göstermelerinin pek çok nedeni bulunmakla birlikte erteleme davranışındaki en temel nedenin, bireyin yeteri kadar zamanını iyi kullanabilme yeteneğine sahip olmadığı görülmektedir. Kişilerin erteleme davranışı arttıkça akademik başarıları düşmekte ve kaygı düzeyleri artmaktadır. Bu çalışmanın amacı, hazırlık sınıfı dâhil üniversite öğrencileri ile lisansüstü öğrenim gören bireylerin karar vermeyi erteleme (KVE) davranışlarının akademik başarı ve sürekli kaygı açısından incelenmesidir. Araştırma sürecinde çalışma grubu; İstanbul, Ankara ve Mersinde bulunan vakıf ve devlet üniversitelerinde öğrenim gören yaşları 18 ile 48 arasında olan 171’i kadın 29’u erkek toplam 200 üniversite öğrencisinden oluşturmaktadır. Araştırma verileri; Mann (1982) önderliğinde şekillendirilen ve Balkıs tarafından Türkçeye uyarlanan “Karar Vermeyi Erteleme Eğilimi Ölçeği”, Öner ile Le Compte tarafından Türkçeye uyarlanan “Sürekli Kaygı Ölçeği” ve demografik bilgi formu aracılığıyla toplanmıştır. Yapılan çalışmanın sonucunda karar vermeyi erteleme davranışı ile sürekli kaygı arasında orta seviyede pozitif, anlamlı bir ilişki bulunmuş olup, akademik başarıları ile anlamlı bir ilişki bulunmadığı görülmüştür. Cinsiyetler arasında ise karar vermeyi erteleme davranışlarının hem akademik olarak sergiledikleri başarı hem de sürekli kaygıları bakımından anlamlı fark olmadığı görülmüştür. Bununla birlikte yaş, sınıf düzeyi ve sosyoekonomik düzey değişkenleri ile KVE davranışları arasında da anlamlı bir ilişkinin varlığı bulunmamaktadır. Genel not ortalaması ve karar vermeyi erteleme davranışı arasında anlamlı korelasyon bulunmuştur. Tukey analiz sonuçlarına göre ise akademik ortalaması 2.01-3.00 ve 3.01-4.00 arasındaki üniversite öğrencilerinin karar vermeyi erteleme davranışı arasında anlamlı korelasyon bulunmuştur.