Abstract

İnsanlık tarihi kadar eski bir olgu olarak dini gruplaşma, modern toplumlarda farklılaşan yapısı ile dini hayat üzerindeki etkisini sürdürmektedir. Sosyolojik bir olgu kabul edilen dini cemaatleşmeye, Cumhuriyet Türkiye’sinde 1960’lı yıllar-da itibaren bir taraftan çok partili siyasi ortam, şehirleşme ve sanayileşme diğer taraftan dini hayat ve eğitimin kısıtlanmasının ön açtığı söylenebilir. İlahiyat eğitimi alan öğrencilerin dini gruplar hakkındaki görüşlerini ele alan bu çalışma, Uşak üniversitesi İslami İlimler Fakültesinde eğitim alan 74 öğrenci ile yarı yapılandırılmış görüşme tekniği ile gerçekleştirilmiştir. Araştırmada, öğrencilere göre dini gruplara temas noktaları, dini grupların işlevleri, denetlenmesi ve dini gruplara eleştiriler ve öğrencilerin ilahiyatçı kimliği ile dini grup aidiyeti arasında nasıl bir ilişki kurdukları nitel veri analizi tekniği ile çözümlenmiştir. Öğrencilerin dini gruplara temasında aile ile birlikte sosyoekonomik etkenler belirleyicidir. Öğrencilerin dini grup algılarında grup aidiyeti öne çıkmakla birlikte, yüksek din eğitiminin öğrencilere daha nesnel bir dini grup algısı kazandırdığı söylenebilir.

Full Text
Published version (Free)

Talk to us

Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have

Schedule a call