Abstract
چکیده هدف: پژوهش حاضر با هدف تأثیر نوع فضای‌انگیزشی، تکلیف‌گرا و خود‌گرای ورزشی بر خودپندارهبدنی دانش‌آموزان بود. روش ها: جامعه آماری 2056 نفر از دانش‌آموزان دختر شهر قم بودند. روش پژوهش نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با دو گروه آزمایشی و یک گروه کنترل بود. گروه آزمایشی اول فضای‌انگیزشی تکلیف‌محور(فعالیت‌های مشارکتی واختیاری) و گروه آزمایشی دوم فضای‌انگیزشی خود‌محور(فعالیت‌های رقابتی و اجباری) را تجربه وگروه کنترل برنامه عادی ورزشی مدرسه را ادامه داد. جهت گرداوری اطلاعات از فرم کوتاه پرسش‌نامه خود‌توصیف‌بدنی مارش، مارتین وجکسون (2010) استفاده گردید. یافته ها: نتایج آزمون های آماری کروسکال والیس و ویل کاکسون نشان داد، ایجاد فضای‌انگیزشی با روش تکلیف‌مدار به شکل معناداری موجب افزایش خودپندارهبدنی شامل: فعالیت‌بدنی، ظاهر‌بدنی، استقامت، لیاقت‌ورزشی، انعطاف، خود‌پنداره‌کلی و عزت‌‌نفس شد و روش خود‌مدار تنها موجب افزایش معناداری در بعد هماهنگی شد. نتیجه گیری: مشارکت در فعالیت‌های‌ورزشی از طریق ایجاد فضای‌انگیزشی تکلیف‌گرا جهت افزایش خودپندارهبدنی وحس ارزشمندی توصیه می‌شود. کلید‌واژه‌ها: تکلیف‌گرا، خودگرا، فضای‌انگیزشی، خودپندارهبدنی، دانش‌آموزان
Sign-in/Register to access full text options 
Free) 
Talk to us
Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have
Schedule a call
