Abstract
بزه‌دیدگی زنان و خشونت علیه آنان از معضلات جهان امروز است که به تدریج توجه دولت‌ها و کنش‌گران حقوق زن را جلب کرده است. در این میان، نقش و جایگاه سازمانهای مردمنهاد حوزة زنان در راستای توانمندسازی زنان بزه‌دیده و پیشگیری از بزه‌دیدگی ثانویه، به ابزاری قوی در مبارزه با خشونت، مبدل شده و به‌عنوان یکی از مصادیق سیاست جنایی مشارکتی جلوه‌گر شده است. در دادرسی کیفری ایران با وضع ماده 66، امکان اعلام جرم و شرکت در مراحل دادرسی برای سمن های زنان فراهم شده است. ماده مذکور هر چند از جهاتی مورد ایراد است، چشم انداز روشنی از آینده مشارکت این سازمان‌ها نشان می‌دهد. در افغانستان به‌ویژه در دهه‌های اخیر، نهادهای مدنی زنان به شکل پروژه‌ای تأسیس و شروع به‌کار کرده‌اند. هر چند، فعالیت این سازمان‌ها در مرحله دادرسی با خلاء قانونی مواجه است، اما آن‌ها توانسته‌اند درمرحله پیشگیری کنشی خدمات چشم‌گیری به جامعه زنان افغانستان ارائه دهند.
Sign-in/Register to access full text options 
Talk to us
Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have
Schedule a callSimilar Papers
Disclaimer: All third-party content on this website/platform is and will remain the property of their respective owners and is provided on "as is" basis without any warranties, express or implied. Use of third-party content does not indicate any affiliation, sponsorship with or endorsement by them. Any references to third-party content is to identify the corresponding services and shall be considered fair use under The CopyrightLaw.
