بکارگیری تکنیک آراس جهت تحلیل شاخصهای توسعه مسکن (مطالعه موردی: شهرهای کهگیلویه و بویراحمد)

Abstract

در کشورهای جهان دستیابی به وضعیت مطلوب مسکن یکی از شاخص‌های مهم توسعه اقتصادی و اجتماعی محسوب می‌شود. این در حالی است که مشکلات اساسی متعددی پیش روی مدیران و برنامه‌ریزان شهری و سیاست گزاران برای تأمین مسکن مناسب و کافی وجود دارد. پژوهش حاضر با هدف تحلیل شاخص‌های بخش مسکن و ساختمان در شهرهای استان کهگیلویه و بویراحمد انجام شده است. تحقیق حاضر از لحاظ هدف کاربردی است و روش تحقیق آن از نوع تحلیلی مقایسه‌ای است و محدودة پژوهش را 17 شهر استان کهگیلویه و بویراحمد در سال 1398 تشکیل می‌دهد. با استفاده از تکنیک چند شاخصه آراس سعی شده است نماگرهای منتخب مرتبط با بخش مسکن و ساختمان مورد تحلیل و ارزیابی قرار گیرد. نتایج کمی پژوهش نشان می‌دهد که بیشترین میزان شاخص مطلوبیت کل به شهرهای یاسوج و دوگنبدان تعلق داشته است. بالاترین امتیاز تکنیک آراس برای شاخص‌های مسکن و ساختمان به شهر یاسوج (0.971) اختصاص یافته است و از این حیث میزان امتیاز شهر دوگنبدان (0.306) به دست آمده است. میزان امتیاز لیکک (0.139)، دهدشت (0.138) و سی سخت (0.056) به دست آمده است و شهرهای مزبور در کنار هم در سطح دوم قرار دارند. شهرهای لنده با کسب امتیاز (0.036)، چرام با کسب امتیاز (0.028) و مادوان با کسب امتیاز (0.022) در کنار هم در سطح سوم قرار دارند. نتایج کمی تکنیک آراس نشان می‌دهد که شهرهای باشت، سوق، پاتاوه، قلعه رئیسی، سرفاریاب، دیشموک، مارگون، گراب و چیتاب امتیاز ضعیفی را به دست آوردند و نیازمند توجه ویژه هستند. جهت برقراری تعادل منطقه‌ای و حرکت به سمت توسعه پایدار شهری و منطقه‌ای در استان کهگیلویه و بویراحمد، لازم است که سیاست‌های توسعه بخش مسکن و ساختمان نگاه ویژه‌ای به مناطق روستایی کم جمعیت و سکونتگاههای حاشیه‌ای داشته باشد؛ در غیر این صورت شاهد افزایش نابرابری‌های بیشتر در استان کهگیلویه و بویراحمد خواهیم بود.