ҚАЛАЛЫҚ АГЛОМЕРАЦИЯЛАРДА ИННОВАЦИЯЛЫҚ БИЗНЕС СТРАТЕГИЯЛАРЫН ҚАЛЫПТАСТЫРУ

Abstract

Мақалада қалалық агломерациялардың қазіргі заманғы даму тенденциялары мен трендтері атап өтілді, олардың қалыптасуының аймақтық және құрылымдық ерекшеліктері және әлемдік деңгейдегі кейінгі трансформация атап өтілді. Елдердің ұлттық-мәдени үлгілерімен айқындалатын ірі қалаларды дамытудың өзекті стратегиялық тұжырымдамалары өтілді. Басты назар қазақстандық агломерацияларды дамытудың негізгі тенденциялары мен проблемаларына бағытталған: агломерацияның «өзегі» төңірегінде экономикалық өсудің өңірлік орталығын құру; агломерациядағы халықтың шоғырлануы; қалалық жолаушылар көлігінің бірыңғай интермодальдық жүйесі негізінде қалалық агломерациялар аумақтарының байланыстылығын қамтамасыз ету; өңірдің атқарушы билік органдары жүзеге асыратын қалалық агломерацияны басқару; қалалық агломерацияны дамытудың бірыңғай инвестициялық ортасы; қалалық агломерацияны кеңістіктік-аумақтық дамытудың циклділігі; перифериялық өндірістік аймақтарды дамыту; Қалалық агломерация шеңберінде қолайлы экологиялық жағдайды қамтамасыз ету. Белгіленген трендтер шеңберінде қолданыстағы тәжірибеге сыни талдау жүргізілді. Қалалық дамуды басқаруға қатысты негізгі тұжырымдар ұсынылған. Мақаланың мақсаты. Зерттеудің мақсаты теориялық-тұжырымдамалық деңгейде экономикалық-инновациялық динамика мен агломерациялық кеңістіктік даму арасындағы көптеген сызықтық емес қатынастар мен өзара әрекеттесу принциптерін анықтау, ал эмпирикалық деңгейде инновациялық дамудың табиғи өзін — өзі ұйымдастыратын тетіктерін бұза отырып, агломерацияның белсенді дамуына кедергі келтіретін негізгі себептерді талдау болып табылады. The article highlights current trends and trends in the development of urban agglomerations, regional and structural features of their formation and subsequent transformation at the global level. The current strategic concepts of the development of large cities, determined by the national and cultural patterns of the countries, were announced. The main attention is paid to the main trends and problems of development of Kazakhstan agglomerations: creation of a regional center of economic growth around the «core» of the agglomeration; concentration of the population in the agglomeration; ensuring the connectivity of the territories of urban agglomerations on the basis of a single intermodal system of urban passenger transport; management of the urban agglomeration carried out by the executive authorities of the region; unified investment environment for urban agglomeration development; the cyclical nature of the spatial and territorial development of the urban agglomeration; development of peripheral industrial zones; provision of favorable environmental conditions within the urban agglomeration. Within the framework of the planned trends, a critical analysis of the existing practice was carried out. The main conclusions concerning the management of urban development are presented. The purpose of the article. The aim of the study is to identify at the theoretical and conceptual level the principles of multiple nonlinear relationships and interactions between economic and innovation dynamics and agglomeration spatial development, and at the empirical level to analyze the main reasons preventing the active development of agglomeration, with violation of natural self-organizing mechanisms of innovative development.