مقدمه: یکی از مهمترین روشهای آموزشی در علوم پزشکی گزارش صبحگاهی میباشد . پزشکی مبتنی بر شواهد (EBM) یک رویکرد نوین در علوم پزشکی جهت ارتقاء کیفیت مراقبتهاي بالینی بیماران است. هدف از انجام این مطالعه بررسی و مقایسه برگزاری جلسات گزارش صبحگاهی از دیدگاه دانشجویان پزشکی به دو روش روتین و EBM بود. روش: مطالعه به روش توصیفی – تحلیلی بر روی 87 نفر از كارآموزان، کارورزان و رزیدنتهای بخش زنان بیمارستان بعثت سنندج در سال 1393 انجام شد. روش نمونهگیری به صورت سرشماری بود. اطلاعات با استفاده از پرسشنامه پژوهشگر ساخته، مشتمل بر 26 سؤال در 3 بخش شامل اطلاعات جمعیت شناختی و تحصیلی، اطلاعات مرتبط با ساختار و محتواي آموزشي گزارش صبحگاهي و قسمت مربوط به ارتقائ توانمندیهای دانشجويان در دو روش روتین و EBM جمعآوری شد. پایایی پرسشنامه با استفاده از ضریب آلفا کرونباخ 85/0 بود. دادهها با استفاده از نرمافزار آماری SPSS و آزمونهای آماری t-test و کایاسکویر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد که 85 نفر (97 درصد) از دانشجویان ساعت شروع گزارش صبحگاهی را 8 صبح اعلام کردند. میانگین مدت زمان برگزاری جلسات در گروه EBM 42/10 دقیقه و در گروه روتین 38/6دقیقه بود. در گروههای EBM و روتین بین ارائه فیدبک (04/0p=) و مشارکت و تعامل حاضرین (003/0p=) تفاوت معنیداری آماری وجود داشت و میانگین گروه EBM بیشتر از گروه روتین بود. از نظر تعداد بیماران معرفی شده، نوع بیماریها و مدت زمان معرفی هر بیمار بین گروه روتین و EBM تفاوت معنیداری وجود نداشت. بین گروههای EBM و روتین در توانمندیهای دانشجویان تفاوت معنیداری آماری مشاهده شد (04/ 0= P) و میانگین در گروه EBM بیشتر از گروه روتین بود. نتیجه گیری: ضوابط مربوط به ساختار جلسات گزارش صبحگاهی در حد قابل قبول در هر دو روش رعایت شدهبود. به منظور بهبود جلسات گزارش صبحگاهی باید بر موارد مربوط به ساختار و محتوی جلسات مانند ارائه فیدبک، مشارکت و تعامل حاضرین و همچنین موارد مربوط به ارتقای توانمندیهای دانشجویان تاکید بیشتری گردد.