Craftsmanship in social intervention, as with all craftsmanship, entails more than merely developing and using a set of tools. It is also about choosing the right tool at the right moment, about knowing the possibilities and limitations of each tool and about quickly finding another tool if the results are not as expected. In this article, we reflect on our experiences with a particular tool, Results-Based Accountability (RBA). The context is the neighbourhood regeneration process in Katendrecht. This peninsula neighbourhood is located in the centre of what used to be a lively harbour area of Rotterdam (the Netherlands). We claim that adopting a proven method of citizen participation is no guarantee of results if the local context is not taken into account and if local decisions are not related to decision-making processes at higher policy levels. We will focus on three topics. Firstly, we will discuss the merits of the Results-Based Accountability participation method in its own right. Secondly, we will draw attention to the limitations of procedures that rely heavily on decision-making, such as RBA, and to complement this method, we will suggest the development of a shared story or narrative. Finally, we will focus on the relevance of the policy environment for neighbourhood regeneration. Having elaborated these issues we will then be able to assess the value of RBA in neighbourhood regeneration processes. Zoals voor alle ambachten geldt, behelst goed vakmanschap in sociale interventiepraktijken meer dan het ontwikkelen en toepassen van gereedschap. In interventiepraktijken is het immers ook van belang om op het juiste moment de juiste “gereedschappen” te gebruiken en over te schakelen op een andere werkwijze als de gehanteerde benadering niet werkt. In dit artikel worden de praktijkervaringen besproken die zijn opgedaan met een specifiek gereedschap dat in sociale interventiepraktijken wordt gebruikt: de Results-Based Accountability (RBA). Deze ervaringen zijn opgedaan in de Rotterdamse wijk Katendrecht, in het kader van de stedelijke vernieuwing. De auteurs claimen dat een bewezen methode als RBA alleen succes zal hebben als rekening wordt gehouden met de context waarin een interventie plaatsvindt en als centrale (op stedelijk niveau) en decentrale besluitvormingsprocessen (op het niveau van de wijk en de interventie) rekening houden met elkaar. Drie onderwerpen passeren daarbij de revu. Allereerst wordt ingegaan op de positieve aspecten van de methode RBA. Vervolgens wordt gewezen op de nadelen van methoden die sterk leunen op besluitvormingsprocessen, zoals RBA. De auteurs stellen voor om als aanvulling op de methode het “verhaal” van de buurt te reconstrueren. Ten derde wordt de beleidscontext waarin de interventie plaatsvindt belicht, waarna het artikel wordt besloten met een oordeel over de waarde van RBA als gereedschap in de stedelijke vernieuwing.