Soguk Savasin bitiminden yirmi bes yil gecmesine ragmen, eski Sovyet ulkeleri, isgal ve askeri catismalar da dahil olmak uzere bircok ic ve dis problemle ugrasmaktadir. Rusya Federasyonu’nun 1996 oncesi donemde eski Sovyet cografyasinda ortaya cikan askeri catismalar ve ic savaslar karsisinda izledigi mudahaleci politika guvenlige katkida bulunurken; 2008 ve 2013’de meydana gelen krizlere mudahalesi sorunlarin daha da derinlesmesine sebep olmustur. Bu calisma Rusya Federasyonu’nun eski Sovyetler Birligi ulkelerindeki catismalar karsisinda birbirinden farkli politikalar izlemesinin nedenlerini konu almaktadir. Bu soru, Rusya’nin Gurcistan ve Ukrayna ile olan hiyerarsik iliskilerinin olusum ve degisim sureci incelenerek cevaplandirilmaktadir. Bu uc devlet arasinda hiyerarsik iliskilerin olusum surecinin incelenmesi icin askeri alanda (askeri guclerin konuslandirilmasi, egemen guc tarafindan kurulan bir ittifaka uyelik, baska bir ittifaka uyelik hedefinin olmasi, askeri techizat temini, askeri yardim alinmasi) ve ekonomik iliskilerde (dis ticarette egemen devlete bagimlilik, egemen devlet tarafindan kurulan ekonomik birlige uye olma, ekonomik yardim alinmasi ve egemen devletin para birimi karsisinda izlenen para politikalari) olmak uzere yirmi iki yillik surecte (1992-2014) on gosterge toplamda iki yuz yirmi gostergeye bakilmistir. Bu gostergelere gore hiyerarsik iliskiler uc gruba ayrilmistir: yuksek dereceli hiyerarsi, dusuk dereceli hiyerarsi ve anarsik hiyerarsi. Ukrayna ve Gurcistan’da ilk iki donemde basa gelen liderler ve izledikleri politikalar ve Rusya Federasyonu’nun bu politikalara tepkisiyle farkli hiyerarsik iliskiler arasindaki baglanti ortaya konmustur. Bu calismada, Rusya’nin bu iki ulke ile olan hiyerarsik iliskilerinin degismesi, oncellikle Rusya’nin bu iki devlet karsinda, karsilikli kabul gormus egemen pozisyonunun ve ikinci olarak da hakim devlet ile ona bagimli ulkeler arasindaki olmasi gereken sosyal sozlesmenin sorgulanmasi bu ulkelerdeki ic savaslarda Rusya’nin farkli politikalar izlemesinin temel nedeni oldugu iddia edilmektedir. Rusya’nin bu ulkelere yaptigi mudahalelerden sonra degisik bir duzenleyici ilke- anarsik hiyerarsi ile farkli bir bolgesel duzen olusmustur. Bu duzen icerisinde Rusya bu ulkelerin guvenligini ikili yonde etkilemektedir: Kendine bagli yeni ortaklarinin guvenliklerini garanti altina alirken, ayni zamanda eski bagimli ulkelerin guvenliklerini tehdit etmektedir. Boylece bu calisma ile egemen bir ulkenin etki alanini barindiran bolgelerdeki guvenlik dinamikleri tartisilmis; hakim ve egemen devletin bolgesel guvenligini arttiran ya da zarar veren politikalar izleyip izleyemeyecegini belirlemede, egemen devletin kendine bagli devletler karsisindaki konumu (egemen devlet ile kendine bagli devletler arasindaki hiyerarsik iliskilerin derecesi ve yogunlugu), siyasal seckinlerindeki degisiklikler de dahil olmak uzere bagimli ulkelerdeki ic gelismeler ve egemen devlete karsi diger buyuk guclerin konumlari olmak uzere birbiriyle iliskili uc faktorun rol oynadigi sonucuna varilmistir.