Perpetual Usufruct Research Articles

Glosa do uchwały składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z 13.7.2016 r. (III CZP 14/16)

Sąd Najwyższy uznał, że postępowanie administracyjne o ustanowienie prawa użytkowania wieczystego, przeprowadzone po stwierdzeniu nieważności decyzji odmawiającej ustanowienia własności czasowej nieruchomości objętej dekretem, nie przerywa biegu przedawnienia roszczenia o naprawienie szkody spowodowanej nieustanowieniem tego prawa. Z poczynionej analizy wynika, że stwierdzenie nieważności decyzji dekretowej następuje ex tunc i skutkuje ponownym rozpoznaniem wniosku na podstawie przepisów prawa materialnego. Ponadto poszkodowanemu, który poniósł szkodę na skutek wydania decyzji z naruszeniem art. 156 § 1 kodeksu postępowania administracyjnego , przysługuje odszkodowanie na podstawie art. 160 k.p.a. Postępowania te mają odrębną podstawę prawną, różnią się treścią. Poszkodowany na skutek wydania decyzji z naruszeniem art. 156 § 1 k.p.a. powinien dochodzić roszczenia z art. 160 § 1 k.p.a. po uzyskaniu ostatecznej decyzji stwierdzającej nieważność decyzji wydanej z naruszeniem prawa. W przeciwnym wypadku naraża się na utratę roszczenia na skutek upływu terminu przedawnienia.

Dopuszczalność obciążenia użytkowania wieczystego służebnością przesyłu

The article is an analysis of the issue of admissibility of encumbering the right of perpetual usufruct of land with transmission line easement. The analysis of the existing judiciary and doctrine in this matter, conducted in the article, as well as the current regulations lead the author to the conclusion that pursuant to applicable law there are no grounds for encumbering perpetual usufruct with transmission line easement due to the binding principle of numerus clausus of encumbering rights with limited proprietary rights, with the exception of the situation of encumbering perpetual usufruct, together with buildings and facilities on the leased land which is the property of the perpetual lessee, with transmission easement. At the same time, noticing the lack of regulation of the issue by the legislator, the author considers possible solutions, which leads him to the conclusion that the legislator should expressly have indicated in the act whether transmission easement should encumber merely the right of perpetual usufruct of land or also the property leased for perpetual usufruct, which, in the opinion of the author, is a more accurate solution.

‘SUPERFICIES’ – RZYMSKIE KORZENIE PRAWA ZABUDOWY

‘Superficies’: The Roman Origins Of The Right To Build Upon A Plot Of LandSummaryThe aim of this paper is to present the Roman origin of the right of superficies (the right to erect a building on a plot of land), which is thesubject of a bill drafted by the Polish Civil Law Codification Committee. This right is to replace the institution of perpetual usufruct, which has been extant in Polish civil law since the 1960s. Superficies has been present in many European systems of law (for example in the Bürgerliches Gesetzbuch German Civil Code of 1896, and the Austrian law of 1919). The author compares the subject and object of the right in question, the legal situation of the superficiarius and the rights of the owner of the land in Roman law and in the Polish draft bill. The main difference between the Roman superficies and the right proposed in the draft bill is the deviation from the principle of accession (superficies solo cedit): under the Polish draft bill the superficiarius will become the owner of the building. Furthermore, the Roman superficies was perpetual; in Poland it will be constructed as temporary (30-100 years). Both rights (in Roman and Polish law) share many other similarities: they are hereditary, and the superficiarius is to pay the owner of the land. The conclusion which may be drawn is that Roman institutions can still inspire the contemporary legislator.

Analiza wybranych postępowań związanych z wydzielaniem gruntów nabytych z mocy prawa

Podstawowym kryterium dopuszczalności podziału nieruchomości na terenach innych niż rolne i leśne jest zgodność projektowanego podziału z planem miejscowym, a w przypadku braku planu – z ustaleniami decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Niezależnie od wskazanych dokumentów planistycznych, podział może nastąpić na ściśle określone cele. Jednym z nich jest wydzielanie gruntów, których własność lub użytkowanie wieczyste zostały nabyte z mocy prawa.Celem artykułu jest prezentacja i analiza przypadków, w których mamy do czynienia z nabyciem gruntów z mocy prawa, co uzasadnia dokonanie podziału nieruchomości bez względu na kryteria planistyczne. Przykładem są postępowania dotyczące nabycia przez podmioty publicznoprawne własności gruntów zajętych pod drogi publiczne, komunalizacji mienia, nabycia użytkowania wieczystego gruntów przez państwowe i komunalne osoby prawne (tzw. „uwłaszczenie”), uregulowania tytułu prawnego do gruntów przez przedsiębiorstwo PKP.W opracowaniu przedstawiono podstawy nabycia nieruchomości z mocy prawa, ich uwarunkowania, zakres oraz uprawnione podmioty. W praktyce często dokonywane są podziały nieruchomości niezależnie od ustaleń planistycznych, w celu regulacji stanu prawnego gruntów zajętych w przeszłości pod drogi publiczne. .Dlatego zagadnieniom tym poświęcono szczególną uwagę, wskazując zakres dokumentacji, liczbę wydanych decyzji orzekających o nabyciu nieruchomości przez Gminę Kraków i Skarb Państwa w analizowanym okresie, a także kwotę ustalonych odszkodowań dla właścicieli.

Analysis of Disposal of Public Property without Tender Procedure on the Example of the Municipality of Krakow

Abstract The aim of this study is to analyze the procedure for the disposal of public property without tender on the example of the Municipality of Krakow, with respect to the scope, purpose, conditions of disposal and generated income, in the period of 2012–2014. The vast majority of plots of land (over 220) were disposed of in order to improve the land use conditions of an adjacent plot, subject to ownership rights or to perpetual usufruct of a person who intended to purchase this property. The mode of disposal without tender procedures is also widely used for those who are entitled to the priority right in the acquisition of public property. This category includes, for example, residential tenants who, during the analyzed period, purchased about 2.8 thousand dwellings, in most cases with a 90-percent discount. The article points out the problems which occur over the course of preparing documentation necessary for the transaction, in particular those concerning incorrect geodetic and legal status of the real property. The author discussed selected case law on this subject and proposed methods of solving these problems.