پژوهش در رابطه با نقش زنان در عرصههای گوناگون تاریخ ایلام از جمله مسائلی است که همواره مورد توجه پژوهشگران بوده، با این حال، در تحقیقات انجامشده بیشتر به نقش مذهبی آنان توجه شده و نقش سیاسی کمتر مد نظر قرار گرفته است. مساله یادشده از این نظر بیشتر جلب توجه میکند که به رغم کمبود آثار برجای مانده از تاریخ ایلام، نقش سیاسی زنان بهخوبی قابل ردیابی است. نوشتار حاضر درصدد پرداختن به چگونگی و میزان حضور و نقش سیاسی زنان در تاریخ ایلام میانه از سدۀ 15 تا 11 پ.م. بهصورت تفکیک شده در قالب دودمانهای حکومتگر در این دوره است. در این پژوهش تلاش شده تا علاوه بر استفاده از منابع بومی و دادههای باستانشناسی از دادههای غیر بومی همدوره نیز استفاده شود تا بتوان به تصویری روشنتر از مبحث مورد نظر دست یافت. نتایج این پژوهش نشان میدهد که زنان علاوه بر اینکه از اعضای مهم خاندان سلطنتی بهشمار میرفتهاند، شاهان نیز به واسطۀ آنان بر سریر قدرت مینشستند. در این دوره قدرت زنان چنان افزایش یافته است که حتی در کتیبهها، شاهان اعطای پادشاهی به خویش را به واسطۀ آنها دانستهاند. زنان دورۀ ایلام میانه با استفاده از قدرت و نفوذ خویش برای دست یافتن به مقبولیت اقدامات مهمی از جمله ساخت معابد انجام دادهاند که در نوع خود کمنظیر است. نپیر-اسو و نهونته-اوتو دو تن از بانوانی هستند که نقش سیاسی مهمی در تاریخ ایلام میانه داشتهاند.