Amaç: Bu çalışmada, bir AMATEM kliniğinde yatarak tedavi gören ve sosyal inceleme yapılan tüm hastaların, sosyal inceleme raporlarının geriye dönük değerlendirilerek suç davranışı oranları ve etkileyen faktörlerin tespit edilmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Çalışmanın verileri 2016-2018 yılları arasında yatarak izlenen, alkol ve madde kullanım bozukluğu tanılı, 18 yaş ve üzeri, 360 hastadan sosyal inceleme yapılan 106 hastanın 97’sinin formlarının geriye dönük incelenmesi ile toplandı. Dokuz hasta veri eksikliği nedeniyle çalışma dışı bırakıldı. Bulgular: Çalışma grubunun %96,9’u (n=94) erkek, %3,1’i (n=3) kadın olup; yaş ortalaması 28,8±10,5 (18-63) idi. Hastaların %18,6’sı (n=18) alkol kullanım bozukluğu tanısına sahipken, %81,4’ünün (n=79) madde kullanım bozukluğu tanısı vardı. Grubun suç oranlarına bakıldığında %84,5’inin (n=82) suç işlediği, %33,0’ının (n=32) bu suçlardan tutuklandığı saptandı. Suç davranışı öyküsü olanlarda %87,8 (n=72) madde kullanım bozukluğu, %12,2 (n=10) alkol kullanım bozukluğu tanısı mevcuttu (p=0.001). Ayrıca suç işleyenlerin %48,8’inde (n=40) kendine zarar verme davranışı saptandı (p=0.011). Erkek cinsiyetin suç davranışı riskini 14,6 kat artırırken (p=0.041), madde kullanım bozukluğu tanısının ise riski 5,3 kat artırdığı tespit edildi (p=0.012). Sonuç: Bir grup bağımlı hastada tespit edilen yüksek suç davranışı oranları, madde kullanım bozukluğu tanısı ve erkek cinsiyet ile ilişkili bulunmuş olup; aynı zamanda suç işlemiş olan bağımlı bireylerin kendine zarar verme davranışı oranları da anlamlı olarak daha yüksek saptandı.