Przedmiot badań: Przedmiotem artykułu jest charakterystyka postanowień komisarza wyborczego odnoszących się do jednostek samorządu terytorialnego. W obowiązującym stanie prawnym występują wątpliwości, czy postanowienia komisarza wyborczego mają charakter aktów stosowania, czy stanowienia prawa, które mogą być traktowane jako źródła prawa. Problematyka ta jest istotna zarówno w kontekście samodzielności samorządu terytorialnego oraz klasyfikacji aktów pochodzących od komisarza wyborczego przez pryzmat prawnych form działania administracji.
 Cel badawczy: Celem badawczym jest pytanie o charakter prawny postanowień komisarza wyborczego dotyczących samorządu terytorialnego.
 Metoda badawcza: W artykule została zastosowana metoda formalno-dogmatyczna. Artykuł obejmuje analizę regulacji prawnych upoważniających komisarza wyborczego do wydawania postanowień dotyczących jednostek samorządu terytorialnego zawartych w ustawach samorządowych, kodeksie wyborczym oraz ustawie o referendum lokalnym. Artykuł uwzględnia także przegląd stanowisk doktryny oraz orzecznictwa sądów administracyjnych w tej materii.
 Wyniki: Na podstawie przeprowadzonych w artykule rozważań zostały sformułowane następujące konkluzje odnoszące się do postanowień komisarza wyborczego dotyczących jednostek samorządu terytorialnego: są to akty publicznoprawne o charakterze obligatoryjnym, które z punktu widzenia ich charakteru prawnego tworzą kategorię niejednolitą. Występują postanowienia komisarza wyborczego będące aktami stosowania prawa o charakterze indywidualnym i konkretnym, które wykazują cechy zbliżone do aktów administracyjnych (np. postanowienie o stwierdzeniu wygaśnięcia mandatu wójta czy radnego). Występują również postanowienia komisarza wyborczego wykazujące cechy właściwe dla aktów stanowienia prawa o charakterze powszechnie obowiązującym (postanowienia w sprawie tworzenia obwodów głosowania oraz okręgów wyborczych). Ta kompetencja komisarza wyborczego wywołuje wątpliwości z punktu widzenia zgodności z Konstytucją, która nie upoważnia tego organu do wykonywania funkcji prawotwórczych.