Podstawową tezą pracy jest stwierdzenie, że organizacja terytorialna administracji publicznej powinna zmieniać się w relacji do rozwoju procesów osadniczych. Ich duża dynamika w ostatnich latach skłania do refleksji nad przekształceniami podziału administracyjnego kraju. Na uwagę zasługują kwestie uregulowania statusu miejskich obszarów funkcjonalnych szczególnie dużych miast, określanych jako obszary metropolitalne. W wyniku procesu metropolizacji i suburbanizacji ich rola w systemie osadniczym Polski rośnie, czego jednak nie odzwierciedla ich pozycja w systemie zarządzania terytorialnego ani planowania przestrzennego. Od wielu lat trwają dyskusje nad upodmiotowieniem obszarów metropolitalnych, które integrują się poprzez współpracę samorządową oraz zewnętrzne środki wsparcia, takie jak zintegrowane inwestycje terytorialne.
Read full abstract