AMAÇ: Kulak kaşıntısı, dış kulak yolunda hissedilen ve çok yaygın görülen bir rahatsızlık hissidir. Bu çalışmada, hemodiyaliz replasman tedavisi alan hastalarda kulak kaşıntısı prevelansını ve şiddetini normal popülasyon ile karşılaştırmak amaçlanmıştır.GEREÇ VE YÖNTEM: Bu çalışmada toplam 123 hasta değerlendirildi (grup I; (hemodiyaliz hastaları) 71 hasta, grup II; (kontrol) 52 hasta). Hastalara otoskopik muayene yapıldıktan sonra, kulak kaşıntısının varlığı ve şiddeti sözel değerlendirme ölçeğine göre sorgulandı, dış kulak yolunda ksreozis varlığına bakıldı, hastaların mevcut klinik ve laboratuvar tetkikleri incelendi.BULGULAR: Kulak kaşıntısı; grup I’de 13 hastada (%18,3) hafif şiddette, grup II’de 10 hastada (%19,2) hafif şiddette, 2 hastada (%3,8) orta şiddette tespit edildi. Kserozis varlığı sadece grup I’de 2 hastada (%2,8) saptandı. Kulak kaşıntısı prevelansı, şiddeti, ve kserozis varlığı açısından her iki grupta istatiksel anlamlı bir fark tespit edilmedi (p<0,529, p<0,491, p<0,304). Laboratuvar tetkiklerinden Grup I’de glikoz, kan üre nitrojen , kreatin değerlerinin Grup II’ye göre anlamlı derecede yüksek olduğu (p<0,001), Ca (p<0,001), hemoglobin (p<0,048) değerlerinin anlamlı derecede düşük olduğu saptandı.SONUÇ: Hemodiyaliz replasman tedavisi alan hastalarda, üremik kaşıntı vücutta çok yaygın olarak gözlenebilmesine rağmen kulakta tespit edilmemiştir. Üremik kaşıntının kulakta gözlenmemesi, dış kulak yolunun kendini temizleyebilmesi ve serumen sekresyonunun dış kulak yolunda koruma ve yağlama yapmasından kaynaklanabilir.
Read full abstract